Passion 2024
Laetare

vun Marlou Lessing

De Buurslüüd hebbt de Saat in den Bodden leggt, un annerletzt hebbt wi överleggt, woans se dat dormit geiht. Avers — woans geiht dat eentlich de Saatköörn sülven?

Wenn dat Wetenkoorn nich in de Eer fallt un starvt, blifft dat alleen; wenn't avers starvt, bringt dat veel Frucht.

Joh. 12, Vers 24
Wekensprook för de Week na Laetare 2024

Dat is nix anners as dat Funkschoonsprinzip vun de Natuur: De Egoismus vun de Gene! Dat Samenkoorn will sik sülvst verveelfachen, dorför nimmt dat den Dood in Koop. Di sülven opperst du bloots för di sülven in en anner Foorm: för dien Kinner, de dien Gene in de Tokumst wiederdraagt. För annerlüüd ehr Kinner nich! Is doch klaar. Dat is dat Prinzip vun't Leven. Hett sik ja ok bewährt. So is de Welt ingang, so hebbt sik de Aarten bildt un optimeert, un ut Egoismus warrt Erfinnungen maakt un entwickelt sik allens wieder. Egoismus is even en gewaltige Motor. Dat sitt so deep in uns binn, in allens, wat leevt — wi all sünd dorto verurdeelt.

Man dat Koorn in düssen Text geiht dat gor nich üm sik sülven. Jesus, dat Koorn, hett sik hengeven, dormit wi velen leven köönt. He hett den Egoismus överwunnen — ok den vun de Gene, so deep inplant in allns Leven.

Nu sünd wi en niege Schöppen. En niege Kreatuur. To nix verurdeelt. Frie.

Foto Anke Nissen

Dorför köönt wi danken. Wi, de Aarn vun't Saatkoorn, dankt sülven.