Œwer den Weltglücksdach

vun Behrend Böckmann

Twüschen Tibet un Indien inne Himalaya-Barchwelt finnen wi dat Königriek Bhutan mit bummelig ein Milljon Inwåhners. Un in dit Königriek is dat Grundrecht up Glück inne Verfåtung fastschräben. Wier dat Lengen nå Glück all inne Amerikaansche Frieheitsverklorung (inglisch: Declaration of Independence) von 1776 as Recht von jeden Minschen dörch sien eigen Daun fastschräben, so geiht Bhutan wieder: Dat Recht up Glück sall dei Minsch nich blot dörch sien Daun säuken un finnen, sonnern dei Staat möt dei Grundlagen för't Glück leggen, dormit jederein sien eigen Glück beläben kann.

Dat will heiten, dat dei Minsch blot glücklich warden kann, wenn dei Gesellschaft em dat mœglich måkt. Dörch disse Sichtwies in'n Himalya-Staat lött sik ok dei Devis' verståhn: "Bruttonationalglück is wichtiger as't Bruttoinlandsprodukt". Disse Oort Glück as' n Einheit von Sozialet, Wirtschaft un Ümwelt tau denken, dat finnt inne UN Tauspruch — un so wür 2012 beschlåten, af 2013 denn 20. Lentmånd (März) as Weltglücksdach, as Dach för dat "globale Brutto-Glück" tau fieern. Bhutan hett dei Welt wiest, woans dat "natschonale Bruttoglück" tau bestimmen is un wat 'n "Grundrecht up Glück" bedüden deit.

Dei Dråk inne Nationålflagg is ok en Symbol för dit Glück.

In düt Johr is dei 20. März in teemlich unglückliche Tieden fullen: Krise üm Krise schüddelt dei Welt. Is Glück dor nich Nevensaak? Nee! Sünnerlich in solk Tieden hett dei Weltglücksdach sien Berechtigung: Mit den Weltglücksdach sall dei Minschheit un sallen vör allen dei Regierungen hellhürig warden un dörch Akschonen wat för't Glück in'n Sinn von'n Grundrecht up Glück in Verbinnung mit dat natschonale Bruttoglück bistüern. Wedder upgräpen ward hier, wat dei "Club of Rome" ja all 1972 för dei Weltwirtschaft neeger belücht harr. Dunnemåls wier man all dorhen kåmen, dat dat Wassdaun Grenzen hett, dat dat nich so wiedergåhn kann, ümmer mihr tau produzieren, un wenn dat so wiedergeiht, dat dicke Enn' nich aftauseihn is.

Weitenschåpler un Glücksforscher ünnersäuken dat Glück un willen rutfinnen, wat in'n Lief orrer Kopp passiert, wenn einer vör luder Glück ok sien Fäuhlen rutlött un taun Bispill ludhals juchen möt; anner ünnsersäuken dat Glück in'n Lüdschnack: "Geld allein måkt nich glücklich", "Den Glücklichen schlööcht kein Stunn'", "Glück verdubbelt sik, wenn man't deilen deit" orrer "Jeder schmäd sien Glück allein". Noch anner ünnersäuken, worüm in Märken as "Aschenpuddel" un "Fru Holle" ut 'n Unglück 'n grotet Glück ward orrer wat dei Grünn' dorför sünd, dat inne skandinavischen Länner dei glücklichsten Minschen up'e Welt läben. Düütschland rangiert nå disse Ünnersäukungen up Platz 15 — un man hett wiederhen funnen, dat dat bi uns in'n Nuurden dei glücklichsten Minschen gifft: in Schleswig-Holstein un Hamborg.

Un so beseihn, is Glück äben doch mihr, as 'n Bock tau scheiten orrer in'n Lotto tau winnen!