Vöroordelen

vun Meike Balzer-Fraun

Kommodig sitt ik in'e Stuuv bi de Narichten. Sommer 2022.

Aver batz sitt ik wedder in den Fleger vun Atlanta torüch na Frankfurt. 2014.

De Narichten, de mi op düsse Reis torüch schickt hefft, weren de Biller vun'n Flooghaven München, wo Lüüd in Dirndlkleder un Ledderbüxen de Politikers op ehren Weg na Elmau begröten.
Un de Biller vun de hogen Bargen.
Un wedder de ole Geschicht vun dat Beergoornfröhstück in Krün 2015, wo se Obama bipuhlt hefft, wo een so'n Wittwust ‚zuzeln' mutt.

2014 bün ik jüst Rentnersche worrn un heff mien Fründin in Decatur in de USA besöcht. Nu flügg ik trüch. Mal wedder veerteihn Daag Alldaagsleven in Amerika liggt nu achter mi.

Blangen mi sitt en junge Deern. Middewiel hett se sik mit ehr Nackenkissen, de Deck un all de Elektronikkavels torechtschüddelt.
Tomatensaft un Tiet för en lütten ‚small talk'. Se is föffteihn un mit ehr Schoolmaten op Europa-Tour. Mit'n Fleger vun Californien över Atlanta na Frankfurt un denn de ‚Tour of Europe' mit'n Bus. Veerteihn Daag.
Op't meist freut se sik op München. "Dat kann ik verstahn. De Stadt verlohnt sik!" Dor wüllt se morgen noch hen.
Se swarmt vun de Stadt in de hogen Bargen, wo all de Lüüd in Dirndlkleder un Ledderbüxen ünnnerwegens sünd. Un wat ik dor woll en Holt kenn, wo se de Teckeln sehn kann, de dor free leevt? Se glöövt dat würklich.
Ja, mien Deern, dor hett nich blots een Uul seten!

Blots in München sünd se för twee Nachten in datsülbige Hotel, wieldat se noch en Utfloog na Salzburg maken wüllt — dor schall wat mit Musik wesen.
Dat Reiseprogramm hett se in ehren Koffer, aver nich in'n Kopp — schaad, dat harr ik to un to geern mal sehn.

Se fraagt nu allerhand, wi snackt, de Nacht vergeiht "in'n Floog". Wat se mi woll glöövt, dat dat faken Geld kost, wenn een in Düütschland op de Toilett gahn mutt, dat een för Water in't Lokal betahlen mutt, dat dat keen ‚free refills' un to'n Fröhstück woll keen ‚peanutbutter' gifft? Ik weet dat nich.
Aver villicht passt de Beleevnissen op düsse Reis ok to ehr Vöroordelen.

Villicht slöppt se ja in solk Hotels, as wi dat in Frankfurt/Maintal mal beleevt hefft:
Dor blifft veel Reisesellschopen över Nacht. Jedeen Sellschop hett ehr egen Spiessaal un kriggt dat Eten, wat se wennt sünd. Nudelsupp to'n Fröhstück för de Chinesen un ‚pancakes' för de Amerikaners. Föhlt ju as to Huus!
Mag ween, mien Deern ut Amerika kriggt doch noch ehr ‚peanutbutter'.

De nahkamen Daag heff ik noch faken an de Deern op ehr Europareis dacht. Wat se woll för Erinnern mit na Huus nahmen hett?
So en Reis kann ik mi nich vörstellen.

Mien eerste Reis na Amerika: 1992. 14 Daag, een Week an de Uni vun Athens, een Week in en Gastfamilje in Decatur bi Atlanta. Studienreis för Engelschlehrers ut Neddersassen.
Seker harr ik ok en Barg Vöroordelen — man wölk? Is ja al lang her.
Mien Gastfamilje hett männich Vöroordeel nich bedeent: Se fohrt Rad un U-Bahn, jedeen Dag geev dat Gröntüüch un Aaft, nie nich ‚Fast Food'. Se gungen to Foot na School un to'n Inköpen. Veel Böker, kuum Feernsehn, veel Musik, un de Goorn weer en ‚Wild Life'-Rebeet, keen Gift nich.

Mien Gastmoder is mien Fründin worrn. Teihn Mal in 30 Johren hefft wi un uns Familjen uns besöcht, mal hier, mal dor.
Vun dat Land Amerika heff ik bi miene Alldaagsbesöken nich veel to sehn kregen, man veel feine ünnerschedliche Lüüd heff ik drapen un massig wat vun jüm lehrt. Uns Vöroordelen weren dorbi jümmers wedder dat grote Thema.

As ik to'n Bispiel mal in'n Oktobermaand in Decatur weer, hett mi jüms fraagt, woso ik nich to Huus weer, dor weer doch Oktoberfest. Un glieks harrn wi wat to snacken.

Torüch na de Narichten:

Ik bün ok geern mal in Bayern, man dat is ja nu würklich nich allens vun Düütschland nich. Wi hefft de groten Städer, dat platte Land un wat noch allens.
Wi hefft nich blots Dirndls, man ok de Hidschab un Lüüd in Lumpen.
Schüllt se in Elmau mit ehr Gäst doch mal en Döner, en Porrenrundstück oder en ‚Veggie Burger' eten. Dat bruukst ok nichto lehren, dat kann jedeen eten, de mit'n ‚Burger' torecht kümmt.

Wi dröfft uns doch nich verwunnern, wat för Biller en Deern ut Californien in'n Kopp hett, wenn wi jümmers wedder desülvigen Biller in de Welt schickt.

Dormit bedeent wi doch de Vöroordelen.