Dat niemodsche Triumvirat

vun Behrend Böckmann

Tres viri — drei Personen verbünnen sik un säuken dat, wat's tausåmen dörch- orrer ümsetten kœnen, üm den Ünnergang aftauwennen un sik sülben un dei Gesellschaft wieder nå vörn tau bringen. Un so füng dat an:

Dei Reformers Bräuder Gracchus in ein latere idealiseerte Skulptur

Dei Bräuder Tiberius un Gaius Gracchus wiern in't 2. Johrhunnert v. Ch. Volkstribunen in Rom un harrn Sorgen, dat dat dörch ümmer mihr groten Landbesitz nich mihr nauch junge Buern dor wiern, dei as Soldaten deinen künnen, un dat taun annern dei landlosen Buern un Buernkinner in Rom tauhoop keemen un dor as dat Proletariat läwten. So keemen dei Gracchus-Bräuder 133 v. Ch. up den Infall, dat 'n Kommisschon von drei Mannslüd wedder Land anner Proleten uttaudeilen, dormit's denn wedder as Lüttbuern ehr In- un Utkåmen harrn, nich inne Stadt rümmerlungerten, un näbei noch dei nödigen Soldaten innen Welt setten würn. Disse Agrarreform süll Rom redden. Liekers geef dat 73. v.Ch. dei Spartacusrevolt, un denn hemm' sik wull ok Julius Caesar, Pompeius Magnus un Marcus Crassus dei Gracchus-Landverdeiler taun Ogenspeigel nåhmen, as sei sik 60 v. Ch. tau't Ierste Triumvirat tausåmenschluten un dat nå vier Johr Amtstiet noch eins wedderhålen.

"Also de Caesardochter speel ik nich! Laat sik dat ja nüms infallen!"

Wat dei Konsul Caesar an politisch Intrigen ersinnen däd, künn mit dat nödige Geld von Crassus as den rieksten Römer un dei Kriegserfohrungen von General Pompeius Würklichkeit warden. Ok wenn sik all drei nich sünnerlich gräun wiern, so süll doch in Rom nicks passieren, wat den annern nich gefallen künn; un dormit dat Triumvirat noch bäder höll, kreech Pompeius sotauseggen Caesar sien Dochter Julia as Kitt för dissen Dreier-Bund.

Dat is nu mihr as tweidusend Johr her — un villicht doch all dei Anfang von dat, wat wi in'n Momang as Ampel-, Jamaika- orrer Düütschlandkoalitschon beläben, 'n niemodschet Triumvirat, dat sik tausåmen deit, wenn man allein nich mihr dei nödige Taustimmung kricht, üm den eigen Kopp dörchtausetten. Dat blifft blot noch aftauseihn, woans Annalena dei Rull von Julia Caesar spälen ward. Doch dat geef ja ok noch dat Tweite Triumvirat, un so künn s' ok dei Rull von Kleopatra œwernähmen, denn nådem Caesar an'n 15. Lentmånd 44 v. Ch. afmurkst wür, mösste dei Macht in Rom erhollen un nie organisiert warden. Un dor fünnen sik wedder drei Mannslüd, dei dat Tweite Triumvirat in'n Näwelmånd 43 v. Ch. för fief Johr grünnen. Dorbi wier Caesar sien Grotneff Gaius Octavius, dei denn von 31 v. Ch. bet 14. n. Ch. dei Kaiser Augustus von't Grote Römisch Riek wür un ok dei Order utgeef, nå wecker sik Joseph un Maria up den Wech nå Bethlehem måkten, üm sik dor "schätzen" tau låten, un wo denn dat Jesuskind in'e Stall up'e Welt keem. Nåtauläsen is dat inne Wihnachtsgeschicht in't Lukasevangelium.

Ach ja, is ja ok bald wedder...!

Näben Octavius, låters Kaiser Augustus, wiern Marcus Antonius, 'n gaude Fründ von Caesar, dei sik in Poletik un Kriegskunst utkennen däd un mit Kleopatra 'n Techtelmächtel harr; un as drüdder keem Marcus Lepidus hentau, dei anne Sied von Caesar von'n Münzmeister taun Konsul upstägen wier.

Gott nee, wokeen hett denn so'n vörspringen Kinn un so'n Wuschelkopp as Marcus Antonius?

Olaf Scholz künn dei Rull von Caesar un ok dei Rull von Augustus spälen, Christian Lindner künn den rieken Crassus orrer ok den Lepidus spälen — un för Robert Habeck as Gräuner mit Ministererfohrung blifft dei Rull von Pompeius orrer Antonius. Sülfst wenn man sik gägensiedig nich ümmer gaut rüken künn, wier all in't antike Rom 'n Fründschaft tau Drüdd inne Polletik nödig, üm ok dei eigen Afsichten üm- un dörchtausetten, üm as Konsul in'n Provinzen twüschen den Atlantik un dat Schwatte Meer, twüschen Germanien un Nuurddafrika orrer gor as Kaiser von't Imperium Romanum Rom un sik sülben tau deinen.

So as dei Patrizier von dunnemåls 'n politische un nich minschliche Fründschaft pläächt hemm', so daun sik hüt dei rode, gäle un gräune Nobless tausåmen, denn keinein is för sik allein dei Winner un tausåmen willen's nu redden, wat noch tau redden is, un leggen sik düchtig in't Tüch för denn "plebs", dat Volk, dat sei anne Macht hulpen orrer hollen hett. Un dat Volk ward seihn, wat bi dei Schudderei üm Minnestlohn un Stüern, üm't Tempo up Schnellstråten un bi dei Digilatisierung, üm niege Energiequellen un dat Afschalten von olle Kraftwarken, üm'e Schullenbrems un dei Pläächversäkerung, üm't Börgergeld un Kinnerrechte, üm Utgåben för dei Weitenschap un dat Militär, üm dat Wåhlöller un den Wåhnungsbu un süss noch so rutkümmt. Bi männig lütt Verännerung ward ok dat niemodsche Triumvirat allens Nödige daun, dormit dei bekannte Lüdschnack "Dei Düwel schitt ümmer up'n groten Hupen" sien Bedüdung erhöllt. Un so as Jupp Schmitz (1901-1991), dei Sänger ut Köln, all 1949 süng "Wecker sall't betåhlen, wecker hett dat Geld..." — jüst so will männig Minsch vun uns hütig Triumvirat weiten: "Wecker sall't betåhlen, woher kümmt dat Geld....?"

Wi präägt einfach niege Münzen mit dei Köpp vun uns Triumvirn!