Up Reisen gahn

vun Karin Albrecht


Also, dat giwt jo Lüüd, de sünd all in binoh alle Regionen von unsen Ierdball wäst. Reisen is ehre gröttste Liedenschaft. Un se hangeln sick gedankenmäßig blots ümmer von eenen Urlauw to den nächsten. Ick beneid ehr dorüm. Ick beneid ehr üm all de Beläwnisse in de fremden Länner, üm all dat, wat ick nich heww to sehen krägen...

Wie giern würr ick ok in Ägypten de Pyramiden bewunnern...
- up'n Luxusdamper de Norwegischen Fjorde ümschippern,
- in Florida unner Palmen spazeeren,
- in Californien de urollen Mammutbööm bekieken,
- mi dat Fell verbrennen laten up Sansibar,
- an'n Zuckerhoot Samba danzen,
- in Alaska mi in'n Renndiertschläden setten
...un wat weet ick sünst noch daun!

Awer irgendwie möt ick woll 'ne tämlich unbewegliche Natur sien. Ick heww't noch nich wieder bröcht as bet in de Alpen un an de Nuurdsee un in 'n poor europäische Hauptstädt'. Herrlich wier dat ümmer! Un billig is dat allens gewiß ok nich wäst. 'ne gode Bekannte säd awer öfters to mi, ick wier woll eher so'n Urlauwsmuffel ut Sporsamkeitsgründen. Ick günnt mi äben nix... Quatsch, segg ick! Se is allerdings all väl rümkamen.

Letzten Sünndag rööp se gägen Mittag bi mi an un harr 'ne Bitt: Ick süllt doch wedder ehren Hund bi mi upnähmen, so as vörrig Johr, as se in Indien wiern. Ditmol wullen's för veer Wochen up Safari nah Kenia in Afrika. Jo, den Gefallen mit den Hund wull ick ehr giern daun, säd ick. Wi hebben dunn noch 'n bäten vertellt, as mitees 'ne helle Kinnerstimm in'n Hinnergrund röp: "Mama, Mama, de dicke Ries is all wedder so dull anbrennt! Genau as vörrigen Sünndag! Wat nu? Giwwt't wedder Pölltüften? Orrer blots Bradstullen? Segg wat, Mama!" Äußert heww ick mi nich tau dat Gehürte. 't wier jo ok nich för miene Ohren bestimmt.

Awer dacht heww ick so bi mi: Sühst, so kümmt een to wat — to grotorrige Reisen to'n Bispill... Un mienen schönen Antenbraden un den Spargel heww ick mi nu ierst recht smecken laten!
Een günnt sick sünst jo nix...


Karin Albrecht


na baven