Notre-Dame

vun Behrend Böckmann



Notre-Dame vör genau 3 Johr

As mit eins Alarm wür gäben,
wier all schwatt dei blåge Häben,
denn Flammen keemen mit 'n Mål
ut dei ihrbor Kathedrål'.
In'n Prilmånd twinnig-neigenteihn wier't,
as't Füer ganz Paris verfihrt,
un as dei Dackstauhl stünn in Brand,
lecht sik Truer œwer't Land:
Ganz Frankriek harr nu grote Bang,
denn dat Hart brennt stunnenlang.
Un jeder truert up sien Wies
üm Notre Dame in sien Paris
.

Väle hunnert Johr all olt,
is jeder up den Bu ganz stolt,
denn dei dicke Muer gellt
as gröttster Steinbu up uns Welt.
Un is man in den Bu ierst binnen,
hett man Tiet, sik tau besinnen,
wo Bischöff hemm' hier Mess afhollen
un Christen up'e Knei sünd follen,
dor hemm' hüt teihndusend Platz,
un upwohrt wür gor männig Schatz,
un väle Christen sünd sik wiss,
dat ok'n Schatz dei Durnenkron is,
dei Jesus up den Kopp mösst drågen,
as hei wür an't Krüz denn schlågen.

Dei Weich hier vonne Gotik stünn,
dei man in Köln denn wedderfünn:
hoge Finster, spitze Bågen
un Torms, dei in den Häben rågen.
In drei Torms von Notre Dame
stünn Quasimodo sienen Mann,
düchtig tröck hei Strang üm Strang
för twinnigfachen Klockenklang,
dörteihn Tunnen bröcht hei taun Schwingen,
däd Emanuel gor leiflich klingen;
dei Ordel mit achtdusend Piepen gellt
wull as dei gröttst up unse Welt.
As denn dei Bastille wür nåhmen,
is't Leed tau Notre Dame ok kåmen:
Sei süll kein Gotteshus mihr sien,
wür 'n Lågerhus för gauden Wien.
Doch man hett sik bald besunnen
un denn Globen wedder funnen —
un wedder hett dei Ordel tönt,
as Napoleon taun Kaiser krönt.
Notre Dame ward, wat sei wier,
blot noch schöner, noch mihr Ihr!

Un nu dei Brand, wat för 'n Maless'!
Dei ganze Welt is in Tristess'.
Dei hölten Dackstauhl steiht in Brand,
blot dat Muerwark höllt Stand,
dei Füerwihr hett allens dån,
dat dei Brandhierd keem taun Ståhn,
un so wiern dei Stein-Rosetten
vör dei Flammen noch tau redden.

Hitt un Rok un Asch un Schutt —
wat nich allens geiht in'n Dutt —
von't Dackholt, dat mit Blei afdeckt,
wier't schmöllt Blei nå ünnen leckt,
dei Vierungstorm wier nich tau hollen,
hei is as Schutt nå ünnen follen.
Un wägen Hitt un grot Gefohr
sünd binnen denn Roboters dor,
sei bringen von den Karkenschatz
'n Drüddel an'n säkern Platz.

As denn nå Stunnen dat Füer ut,
gifft Macron dei Devis all rut:
In fief Johr steiht's noch schöner dor,
as sei all wier in't Füerjohr! —
Un so deit dei Will nich ennen,
för den Upbu wat tau spennen,
Emanuel bald lüden kann:
Kåmt her, kiekt juch dit Wunner an!



15.4.2022


na baven