Maat Jan ut BremenMaat Jan:

No points för Monster 4.0


In disse düüstere Daag is dat al lang Tied, mol wedder en beten Licht in use Welt to bringen. Goot, de Fröhling is dit Johr wedder mol utfullen, un ok anners hebbt wi nich mehr veel to jubeln. Un wenn doch, denn jubelt wi meestendeels ok noch för de Falschen. So as bi den ESC, wat fröher mol "Grong Prie" heten hett. Dor hebbt se us doch ut heel Europa ok nich een lütten Punkt geeven. Goot, wi sünt nu mol dat Volk vun de Dichter un Denker. Vun Singen het nüms wat seggt.


De düütsche Vörentscheid. Beacht Se dat zoorte Pflänzchen an't linke (vun us ut: rechte!) Been!

Dat is jo al bi den düütschen Vörentscheid klor worn: De erste Band weern „Mrs. Greenbird“: So'n poor lustige Schrebergärtner, de sick jichenswenn anwennt harrn, ehr egen Pilze to smöken. Denn keem een heel junge Band, de heet „noise generation“ un bestunn ut een Beat, een DJ un een Problem. De Beat steiht in'n Middelpunkt, de DJ an sin Pult un dat Problem vörn an't Mikro. Aver de Krönung weern mol wedder "Laing": nich bloots, wiel se de Hymne vun de düütsche Elektriker-Innung sungen hebbt: „Wechsel die Beleuchtung“. Aver veer Deerns, de mit reesengrote Sweetflecken up Ergometer seten un süngen „Du bist der Boss mit deinem Bizeps“ — dat is doch mol wat! De heele Fruunsbewegen in fiev Minuten wegsungen, dat kriegt ok nich jedeen hen. Op End is dat sogor för den Gewinner so schaneerlich worrn, dat he opmol een op Reich-Ranicki möök: „Ick nehm dissen Pries nich an!“ Kolllegen anscheeten, Fans anscheeten, all anscheeten. Germany no points.

Man wi jubelt nich bloß för de Falschen, wi sünd ok vör de falschen Soken bang: Fröher, as ick jung weer, sünd wi Seelüd bannig bang ween vör den Bermuda-Dreekant. Dor heet dat, dat dor jümmers Scheep mit Mann un Muus spurlos verswunnen sünd. Hüüttodaags is de Bermuda-Dreekant de Gegend mit de tweethööchste Milliardärs-Dichte op de Welt. Klor, wenn dat Finanzamt achter di her is, kunn di gornix Beters passeern, as spurlos to verswinnen!

Hüüttodaags sünd wi vör anner Soken bang, to'n Bispeel vör dat „Bürokratiemonster“. De Mindstlohn is en „Bürokratiemonster“. Un dat utrekent jüst nu, wo dat "zoorte Pflänzchen Wassdom" endlich wedder anfangt, bi us to wassen. Un ok dat Kapital, dat "scheue Reh", vermehrt sick as dull in dat düütsche Ünnerholt. Jüst nu droht us dat Bürokratiemonster. Dat freet nix lever as zoorte Pflänzchen un scheue Rehe. Un denn dringt dat in de Bedrieven in un dwingt de Ünnernehmers, de Arbeitstied vun ehr Mitarbeiters to kontrolleern! Fröher hett dat „Stechuhr“ heten un dor hett de Ünnernehmer keeneen to dwingen müsst. Dorbi gellt dat mit de Dokumentationsplicht bloots för de 5-6 Branchen, wo an mehrsten bescheeten ward: Up'n Buu, bi Transport un Logistik, bi Fleesch- un Forstwirtschap; dat is ok bald allns. Dat wohre Bürokratiemonster kummt ut Bayern, driggt Antog, Slips un dicke Brill un will op Düvel-kumm-rut en PKW-Maut, ok wenn de mehr kost, as se inbringt. Ok wenn de EU us verkloogt un de Weetenschapler vun'n Bundsdag ehr Recht geven: Us Verkehrsminister Dobrindt blifft 100% beratungsresistent.


Nanu, fritt hier dat scheue Reh etwa sülven dat zoorte Pflänzchen? Ach nee, is en Hirschkoh.

Over nu kummt dat Positive: Ick bün op de Cebit ween (de grote Computertechnik-Messe), un dor hebb ick lernt, dat wi in Düütschland ok veele Soken hebbt, wo een annerswo gornix vun kennt. Ick segg bloß:

Industrie 4.0
Agenda 20 10
Elfenbeinküste 10 0

Vör alln de Industrie 4.0 is en groot Thema. Keen Produkte mehr, allns warrt nu „Service“ un allns warrt nu virtuell. Dat is so as de Slogan vun disse DiBaDu-Bank ut'n Fernsehen: „Du kaufst kein Haus. Du kaufst das gute Gefühl, zuhause zu sein.“ Dat hett sogor de Rüstungskonzern Rheinmetall mitkregen! De seggt: Wi verkööpt de Russen keen Panzers. Wie verkööpt jüm dat gode Geföhl, dat se all ehre Norborn ruck-zuck plattmoken köönt. Un wenn wi dat nu nich mehr dröfft, denn wüllt wi dorför 120 Millionen € vun'n Stoot. Un us Kanzlersche hett fix seggt: Goot, 120 Mio. köönt se kriegen, over bloots, wenn se dorför den Dirk Niebel nich mehr wegloten!

Up de Cebit bün ick in en Workshop ween, wo se mi verkloort hebbt, wat de Ünnerscheed is twischen Industrie 4.0 un dat „ole Denken“, as de Workshopleiter dat nöömt hett. Dor heet to'n Bispeel en Upgaav fröher „Zeichnen Sie eine Vase“ un in 4.0 heet dat: „Gestalten Sie eine coole und attraktive Möglichkeit, Blumen einzustellen“. Dat kunn en Vase ween, dat kunn over ok utsehn as en Aquarium för Blomen.


Aquarium 4.0

Dat beste Bispeel för dat neede Denken, hett de Workshopleiter seggt, weer de Toilette in'n Savoy Hotel. Sanifair is dorgegen "oldschool", de Toilette 4.0 is nu en Wohlfühloase. Dor sünd wi al fix neeschierig ween. Over um de output vun usen Team nochmol to triggern, hebb ick för us al en groden Teller serbische Bohnsupp spendiert – un denn glieks af in't Savoy un Feuer frie.

Een vun us hett dat mit 4.0 richtig verstohn: He hett eersmol de Toilettenschöttel transfereert in en coole un attraktive Möglichkeet, Blomen intostellen – wat he ok glieks daan hett — un denn as Krönung ok noch in dat Aquarium scheeten! Dat weer en „customer experience“, de de Lüüd in't Savoy Hotel so fix nich vergeten wern,

glövt

Maat Jan


Klo 4.0



21.6.2015


na baven