De Vagelampel

En Spitzboov!

vun Antje Heßler


Se köönt de Fotos per Klick vergröttern. Trüch kaamt Se denn mit den Zurück-Knoop op de Browser-Symboolliest.

Bi goot Sommerweder seten mien Mann un ik up de Terrass un keken uns dat Leven in uns Vagelampel an. De weer dütt Johr noch vun'n Winter an en Haken an de Lattenwand hangen bleven. De Kletterrosen un en groot Ackerwinn ranken üm de Ampel. So weer dat düssen Sommer uns Blomenampel. Uns gefull dat richtig goot.

 

De lütten Vagels harrn ok Gefallen an de Ampel funnen. Ik harr jüüst nieges Foder in de Ampel streut. Dor weer denn en Kamen un Gahn. Jeder wull dat gröötste Koorn hebben.


De Meesch is dor — un wokeen noch?

Oftins geev dat Striet üm dat Foder. Se slogen mit de Flünken un güngen upenanner daal. Dat weer so dull, dat de Ampel in't Schaukeln keem. De hung ja ok blots an en Keed. Wi harrn uns Freud an dat Drieven in de Vagelampel.


Nanu, wokeen sitt denn dor?

"Nu kiek blots mal!", reep dor mien Mann," dor is en Muus in uns Vagelampel! De klaut de Vagels dat Foder!" "Ach, du hest di verkeken, dat is en lütten Dacklünk! Wenn de in de Ampel sitt, meenst du dat is en lütt Muus", weer mien Menen.

Nu müss ik aver doch mal nakieken. As ik upstünn sprung wupps de "Dacklünk" ut de Ampel an de Lattenwand. Dat weer würklich en Muus! Dörch en Ritz mank de Latten weer se glieks verswunnen. Ik kunn blots noch de Achterbeen un den langen Steert wies warrn.


Kann dat wohr ween?


Muus orr Lünk?


Madam Lünk hett dat Revier wedder för sik

Musenstill seten wi nu up uns Stöhl un töven up den neegsten Besöök vun de Muus. Dat duur natüürlich en ganzen Stoot. Aver denn beweg sik dat Loov an de Lattenwand un de lütte Kopp mit de swatten Knoppogen vun den Spitzboven kemen to'n Vörschien.

Denn hangel sik de Muus an de steile Terrassenwand na ünnen. Mit enen riesigen Satz sprung se över den Afgrund up dat Gitter vun de Vagelampel. De schaukel richtig hin un her. Denn leet de Muus sik dat goot smecken.


Dor is se! Mang de Bläder!


Nu an de Wand!


Wupps, röver na de Ampel!

 

 

 


Un denn ran an't Foder!


Jan Flink

So'n Akrobatenkunststück harrn wi bit dorhin blots mit Jan Flink den Katteker beleevt. De kladder achterna ümmer över de Lattenwand un leep dorvun.

Nu harrn wi enen tweeten Spitzboov. Keen Wunner, wenn dat Foder ümmer so gau all weer!

De lütt Muus leep achterna noch över de Terrass. Dor kunnen wi den lütten Spitzboven genau bekieken. "Du, dat is aver glööv ik en gewöhnlich Huusmuus. Wi mööt de Terrassendöör tohollen!", meen mien Mann. "Sünst hebbt wi in'n Winter Müüs in't Huus!"


13.7.2014


na baven