Mama Ralle un JungesLütt versteekt Natuurparadies

vun Antje Heßler


De Biller köönt Se per Klick vergröttern! Torüch kaamt Se denn mit'n Zurück-Knoop vun den Browser.

Gor nich wiet vun uns Huus is en richtig kuschelig Natuurparadies. Up en bunte Wisch blööt Goosbloom, Boddersteker un Schuumkruut üm de Wett. Verscheden Boddervagels gaukelt vun Bloom to Bloom. Rund üm de Wisch wasst Buschwark un Bööm. An de en Siet sünd twee lütte mit en Siel verbunnen Dieken. Üm den enen Diek staht ründüm gele Adeboorsbloom (Schwertlilien).

In den annern wasst ole Bööm, Wicheln un Ellern. Se staht mit de Fööt in't Water. De düstern Boomstämm spegelt sik in dat blanke Water. Un dat an en aflegen Stell meern in den Badeoort Tramünn!

Mien Moorn- un Avendspazeergang geiht oftins na de lütten Dieken. Dat Konzeert vun de Poggen höör ik al vun wieden. Mank de Adeboorsbloom suust mitünner en Waterjungfer hin un her. Sett sik na'n Stoot an enen verdrögten Stengel un lustert na lütte Deerten.

Vör en poor Daag wull ik mi en Adeboorsbloom plücken. Dörch dat hoge Gras bahn ik mi vörsichtig enen Weg na de Bloom an de Kant vun den Diek. Dat Water quitsch al in mien Sandalen. Dor wöör ik den Kopp vun en lütt Rallenküken wies. Dörch dat Gröön luur he mit sien groten Ogen na mi röver. Glieks weer de Rallenmodder to Stell. Mit lieses "kürr, kürr, kürr" reep se ehr Kind. Gau weern beide mank dat Gröön vun de Adeboorsbloom verswunnen.

Mama sammelt Foder

Rallen sünd en grote, ole un afsünnerliche Familie vun Vagelaarten, vun de al veel Aarten in ole Tieden utstorven sünd. Rallen gifft dat weltwied. Bi uns kennt wi Teichhuhn un Blässhuhn (Zapp), de to düsse faszineern Aartenfamilie tohöört. Beed sünd in't Water mehr tohuus as in de Luft, un dat geiht ehr Verwandten överall in de Welt so: Mennig Rallenaarten köönt nich mehr flegen, sünnern hebbt sik Land orr Water as Levensruum utsöcht un passt sik sachten an düsse Wahl an, dat sühst t.B. an de Fööt to'n Swemmen un de starken Been to'n Lopen. — Rallen seht eentlich nienich sünnerlich sööt ut, nich mal wenn se lütt sünd; avers snaaksch un intressant sünd se jümmers antosehn, un dat lohnt, ehr wat nauer totokieken.

Nu weer ik jedeen Dag an den lütten Diek. Dor heff ik de Rallenküken mit ehr Öllern beluurt. Ehr lies fien Piepen weer to höörn. Aver sehn heff ik se lang nich ümmer. Mitünner weern se up den Diek mit de olen Bööm un denn wedder in den mit de Adeboorsbloom. Dor weer dat warmer, dor keem de Sünn hin.


Rennen, rennen! Rallen hebbt knövige Been. Kümmt dorvun dat Woort "Rallye"?

Papa RallEnen Dag harr ik Glück, dree lütte Küken heff ik dor tellt. Se leten sik noch vun ehr Öllern dat Foder geven. Na en Week weern se al düchtig ranwussen un söchen sik alleen ehr Foder. Aver wenn de Öllern vörbi kemen, sparr'n se ehr'n Snavel wiet up un beddeln na Foder. Nu loopt de swarten Küken al up lange un hoge Been över de Wisch.


Wenn wi Minschen seggt, "he hangt an Moders Schörtenband",
seggt de Rallen, "he hangt an Moders Steertfedder"

Düt versteekt Natuurparadies hebbt mien Kinner al geern hat.Wenn in Winter de eerst Frost Ies brööch, weern se glieks to Stell. Dat weer keen groot Gefohr för de Kinner, de Dieken harrn blots flach Wader. Dormals weern noch Feller üm de Dieken. Hüüt sünd luder Hüüs üm dat Natuurparadies buut. Aver de lütten Dieken mit de bunten Wischen ründüm warrt vun dat Goornbuamt heegt un pleegt. Schöön, dat wi noch so'n Placken in Tramünn hebbt.

De ganze Familie


All Biller: © Antje Heßler
9.8.2009


na baven