Kiki,
dat Oosterküken... ...vertellt, Antje Heßler
hett't opschreven un fotografeert
Se
köönt de Fotos per Klick vergröttern! Trüch kaamt Se denn
mit den Zurück-Knoop op de Browser-Symboolliest
To'n Anhören hier klicken:
Lesen deit Antje Heßler in Holsteener Platt.
Hüüt
Moorn bin ik ut mien Ei krapen! Dat weer en swoor Stück Arbeit. De Schaal
weer bannig hart. Vör dree Weken hett de Höhnertüchter mi as Ei
mit mien Geswister to'n Utbröden na de Brutanstalt bröcht. Uns Öllern,
de grote bunte Hahn un de brune Gluck, bleven up den Hoff. De töven nu seker
al up uns.
Wi
kemen alltohoop in en Schuuflaad vun den Brutaven. De weer fien mit Stroh utpulstert.
Dor weer dat mollig warm binnen. Wi hebbt denn eerstmal ganz ruhig neveneenanner
legen. Dat duur aver gor nich lang un Leven röög sik in uns. Vun Dag
to Dag wöörn wi gröter. Dat weer al meist wat eng in mien Ei.
Mien
Süster, de neven mi leeg, piep mi to: "Ik versöök eenfach
mal de Schaal twei to maken." Dat Kloppen gegen ehr Eierschaal kunn ik goot
höörn. Ik harr aver noch keen Kuraasch dorto. En poor Stunnen later
wöör mi dat denn ok to eng. Mit al mien Knööf heff ik gegen
de Schaal hackt. Toletzt harr ik en lütt Lock fardig kregen. Nu müss
ik mi eerstmal verpussen. Denn güng de Arbeit mit de Hackeree wieder. Dor
bröök mit eens mien Schaal in twee Dele un ik füll noch ganz natt
un maddelig in dat Stroh. Ik kunn kuum "Piep" seggen.
Bald
harr ik mi wat verhalt un keek mi üm. De mehrsten vun mien Geswister weern
al ut dat Ei krapen. Dat weer en lustig Dörcheenanner. Mit luut Piepsen hebbt
wi uns goden Dag seggt. Mit'nmaal wöör de Schuuflaad uptrocken. Twee
Fruunslüüd un een lütt Deern keken uns an: "Wat sünd
de lütten Küken nüüdlich. Dat sünd ja richtig geel Oosterküken!",
reep de lütt Deern. "Solk Küken heff ik in't Schaufinster sehn",
meen se noch. Ik keek an mi hendaal. Wohrhaftig, mien Kleed weer ganz geel. Aver
neven mi stünn en swattbuntes Küken. Dat harr dat Kleed seker vun Vadder
arvt.
Nu
böör de lütt Deern mi ganz vörsichtig up en Disch. "Wat
is dat Küken week un warm!", freu se sik un steek dorbi ehr lütt
Snuut in mien week Kleed. Mi woor ganz plümerant. So'n Minsch is doch en
grotes Deert! "Dat mutt ik mien Fründin vertellen!", reep se noch.
Hüütigendaags, schient mi, kennt de Kinner mehrstendeels blots noch
namaakt Küken. En
poor vun mien Geswister kemen ok noch up den Disch. Vör luder Upregen möök
mien lütt Süster glieks enen groten Hupen. "Oh, kiek mal,"
reep de lütt Deern, "dat een Küken hett wat up den Disch maakt!"
Ik heff mi richtig schaamt un mi gau achter mien Süster versteken. Een vun
de Fruuns harr so'n blanken Kassen in de Hand. Dor keem oft en Blitz ruut. Vun
all Sieden hett dat blitzt. Daan hett dat nix, aver verfehrt heff ik mi doch.
In't Ei hett dat nienich blitzt. Nu heff ik aver överleggt, dat weer wull
en Knipskassen.
Endlich
kemen wi wedder in de warme Schuuflaad. De wöör tomaakt un wi harrn
uns Roh. Wi höörn denn blots noch: "Bald werden die Küken
abgeholt und kommen wieder zu dem Hühnerzüchter." Oh, denn kemen
wi seker to uns Öllern up den Hoff. Ik harr al richtig Heimweh na mien Modder.
Ünner ehr Fedderkleed warrt dat mollig warm sien. Uns Vadder harr seker al
luuthals up den Hof rümkreiht: "Wi hebbt lütte Kinner kregen! Luder
Oosterküken!" De wünscht juch alltohoop Frohe
Oostern!
|