Verleden Maand harrn wi en echten Bockkäver as Akrobaten; hüüt hebbt wi en "Schienbockkäver", also welk, de man mit Bockkävers verwesseln kunn. Vun düsse Käverfamilie gifft dat ok mennig Ünneraarten överall in de Welt, un nich all dorvun seht de Bockkävers sünnerlich liek; bloots wenig hebbt so richtig lange Föhlers as de Bockkävers. Uns gröne Schienbockkäver kann tominnst mithollen.

De wunnerschöne Käver is teemlich lütt, man bloots en goden Zentimeter, un lücht je na dat Licht mal gröön-metallic, mal mehr so oliv-güllen-klöörig. De Flüchten deckt dat Lief nich ganz, so dat de brune Moors achtern rutkiekt. Uns Fotomodell hier is en Wievken; dat Heken hett an sien Achterbeen noch so extra "Muskelpaketen" as'n Bodybuilder, as glänzen Parlen seht de ut — keen Wunner, dat de Fruuns dat sexy findt; sünst seht de Geslechter sik liek. Dat smucke Deert fritt Pollen, allens, wat dat finnen kann, geern vun uns Goornblomen. Un warm mag de Käver dat ok. Veel wieder nöördlich as bi uns kümmt he (noch) nich vör; an'n mehrsten leevt he in Süden Europa.

Flegen seht wi de schönen Deerten bi uns vun Lent bet Hoochsommer, in düsse Tied sorgt se för de Leevde un de Eiaflaag. De Larven freet sik dör de Stengel orr weken Hölter vun de Planten, 'neem dat Wievken de Eier afleggt hett, denn verpuppt se sik in dat Holt un sluppt in'n neegsten Lent. De ganze Levenszyklus duert also een Johr. — As de mehrsten Universalisten, de nich op een spezielle Plant orr Ümgeven anwiest sünd, is de Aart robust un nich bedrauht. Un se warrt sachs to de Klimawannelgewinners hören. To'n Glück seht wi de lütten Smuckstücke also wiederhen in uns Goorns.

merrn ut dien käverleven
kiekst du op:
schien?
"schien" nöömt wi di?
schien is allens,
wat wi vun di weet,
wieldat wi bloots
vun buten kiekt...

deit mi leed, seggst du,
nöömt mi, as ji wüllt —
avers mien leven, seggst du,
is echt —
ganz echt,
seggst du,
schullertuckst
un frittst wieder.