Ach jo, de Klocken ward noch torüch stellt...

vun Richard Weigand

"Dor müsst du di wunnern!", see de Appelhöker op den Wekenmarkt. "Güstern weer he noch frisch un knackig!" En öllerhaftig Fro harr em en'n schrumpeligen Appel torüchbröcht un seggt: "Dat kann wol nich angohn!"

En Rentner see: "Dat is de Natur, güstern weer ik og noch frisch un knackig, nu bün ik old un schrumpelig, mien Mudder kann mi og nich mihr torüchbringen!"

Ik harr mi wunnert, wat de Lüüd vör den Appelstand an't Lachen un Vertelln weern, dat harr ik lang nich beleeft. Een Fro vertell vun den Swienegel, de sik över de rotten Appeln hermook un de hele Nacht an't Schmatzen un Grunzen weer. En Kerl achter ehr meen: "Wat'n Wunner og, dor bild sik jo Alkohol in, dor hett og de Swienegel sien Freid an!" De Verköper froog en Fro al to'n tweten Mool: "Welk Appel harrn Se denn giern?" De Fro licht verdattert: "Och, ik much giern welk, de besünners frisch un knackig sünd!"

Tja, Harvst un knackig? Aver liekers: Appel, Birnen, Plummen un Kohl in all de Farven, og Steekröben un Wötteln, de wiest uns, wat knackig de Harvst sien mach. De Steekröben un Wötteln, de loot wi man lever ut, dor is to veel Smacht ut Tieden mit dorbi, de wi as Kinner al mol beleeft hebbt.

Aver annerletzt harrn wi Oorntdank-Fest, en scheune Fier an'n eersten Oktober, un in Tieden, wo "Brot för de Welt" al wedder besünners knapp is.
Aver de Oornt an Kurn is man minn; schuld doran is de Klimawannel, so ward seggt, mol to grote Warms un mol to veel Regen.

De Oornt in'n Gorden weer og man nich so dull, aver de Sünnenblomen weern wedder fix in'n Gang un de Körws weer dull wussen, hett og jümmer good Woter kregen.

To Harvstanfang, so harr ik mi dacht, wull ik wedder de Vagels fodern. De Kern vün de Sünnenblomen sünd best Vagelfoder, un so keem ik op de Idee, de utblöhten Köpp aftosnieden un in'n Schuppen to drögen. Aver alln's brukt sien Meester: De groten Köpp, wo ik dacht heff, dor is fix wat in, de harrn de Vagels al utpickt. Na tominnst harr dor een wat vun hatt! — De annern noch vullen Köpp weern den annern Dag al schimmelig, un as ik niege Köpp trechmook, weern dor över Nacht de Müüs dorbi west.

Nu harr ik den Tüünkroom satt; af mit de Sünnenblomen in de Bio-Tünn, dat Vagelfudderhuus no vörn an de Terass stellen, Foder in'n Markt inköpen un de rotten Appeln op'n Kompost smieten. Nu is Harvst: "Ach jo, nich vergeten, de Klocken ward noch torüch stellt!"

De groten Sünnblomen sünd al utplünnert!