Herr un Fru Heger seht liek ut — kannst nich seggen, wat düt He orr Se is

En niegen Gast in'n Goorn: de Heger

vun Antje Heßler


Se köönt de Fotos per Klick vergröttern! Trüch kaamt Se denn mit den Zurück-Knoop op de Browser-Symboolliest.

To'n Anhören hier klicken:

Lesen deit Antje Heßler in holsteiner Platt.

"Kiek mal, wat sitt dor för en smucken Vagel up den Goorntuun?", fraag mien Mann. "Oh, dat is ja en Heger, en Eichelhäher", freu ik mi. "Den seh ik in all de Johrn dat eerst Mal in unsen Goorn." "Bist du seker, dat dat en Heger is?" "Ja, hunnertperzentig! Kiek mal de lüchend blaag-swatten Feddern an sien Flünken. Bi't Flegen fallt sien witten Feddern an'n Steert up. Weetst du, de Heger is de schöönst vun alle Ravenvagels in uns Heimat", wüss ik to berichten.


Prächtige Tuungast: De Heger

Opa höll de Heger hooch in Ehren

"De smucken blagen Feddern hebbt sik de Jagers fröher an ehrn Hoot steken", vertell ik wieder. "Dat is gor nich eenfach, so enen Heger to scheten un to drapen. Se sünd bannig wachsam un man seggt, dat sünd de Schupos vun den Woold. Se hebbt al mennig Jager mit ehr'n Warnroop üm sienen Fang bröcht. Mit düsse Feddern kunn de Jager wiesen, dat he good scheten un ok drapen kunn. Dat hett mi allens mien Opa vertellt, de weer Jager."


De Heger verbuddelt mal wedder en poor Eckern

In'n Snee sünd de Eckern natüürlich nich mehr licht to finnen!

"Wat du allens weetst!", staun mien Mann. "Aver mien Opa weer vör allen Dingen Förster", wüss ik noch, "un dorüm schimp he nich so as anner Jagers up de Heger. De hebbt ok ehr goden Sieden, hett he mi vertellt. So mennig Ekenwoold hebbt se anplant. De Ecker staht neven Nööt, Bookeckern un anner Körner up ehr'n Spießplan mit an eerst Stell. Bit to tein Eckern nehmt se in ehr'n Kehlsack. Dormit fleegt se an den Rand vun en Woold. Würgt se dor wedder ut un vergraavt se. Se leggt sik enen Vörrat för den Winter an."


"Schiet! Woneem heff ik bloots de Eckern afleggt?"

"Naja, een heff ik tominnst wedderfunnen!"

Ik keek mien Mann an: "Du kannst di seker vörstellen, dat se so mennig Ecker nich wedder findt. Dor wasst den in't Fröhjohr en lütten Boom. Ok ut de Nööt un de annern Körner wasst lütte Bööm!"

"Nu kann ik verstahn, worüm dien Opa de Heger ganz goot lieden kunn. Ok wenn ehr naseggt warrt, dat se mitünner de Nester vun de lütten Singvagels utrövert", sinneer he. "Dat weern ja meist sien Helpslüüd!"


Utkiek över'n Tuun

Un solk Vagel weer düssen Winter uns Gast. An End vun den Septembermaand hebbt wi den eersten Heger up den Drahttuun to'n Navergoorn utmaakt. He full uns dörch sien smuck Fedderkleed up. Ünner den groten un dicken Snavel harr he ut Feddern enen richtigen swatten Bort. Bald wöörn wi den tweeten Vagel wies. Se weern bannig schuuch. Mit ehr groten scharpen Ogen wöörn se uns ümmer glieks wies. Wenn een vun uns sik blots an't Stuvenfinster sehn leet, flögen se glieks dorvun. As denn Snee fullen un de Sneedeek teemlich dick weer, kemen se immer neger an't Huus. Ünner den Snee kunnen se nix mehr finnen. De Hunger dreev de Heger sogoor in uns lütt Vagelhuus. Kuum dat se dor Platz in funnen.


Man eerstmal ganz vörsichtig rankamen...

Wat en Glück, dat de Heger al siet de achtiger Johr'n nicht mehr bejaagt warrn dörf!

De Heger — Eichelhäher — tellt to de Ravenvagels. He is wull neven den Heister de smuckste ut de Familie. Man hett em as "Waldvogel des 20. Jahrhunnert" utsöcht. Vun em warrd seggt: "He kann rövern as en Roofvagel un singen as en Papagei." He is en groten "Imitator" vun anner Vagelstimmen. Mit sien krächzenden Warnroop warnt he bi Gefohr alle Deerten.


Nu kann ik beten mehr ut de Deckung...


Un wupps, sitt ik in't Vagelhus!

Nu heff ik bi de Nabu naleest, dat in't Johr 2010 in Harvst besünners veel Heger na Sleswig-Holsteen trocken sünd. Se süllt sogoor al de Elv överqueert hebben. Dat warrt up en starken Bruterfolg in Skandinavien trüchföhrt. Dat Foder in de Heimatlänner is in Winter ror un lett de Vagels in südliche Länner trecken. Bi de Nabu snackt se sogoor vun en Invasion.

So hebbt wi niege Wintergäste in unsen Goorn un hebbt uns neger mit de Heger befaten kunnt. Dor kann man meist seggen: "Den en sien Uul is den annern sien Nachtigall!"


Lach nich!!

De Heger — Eichelhäher —


Blaage Oogen, swatte Snurrboort: En schönes Porträt — dat lächerliche Vagelhus butenrüm muttst di wegdenken!

De Heger tellt to de Ravenvagels. He hett de Grööt vun en Duuv, ca. 35 cm, un bringt ca. 170 Gramm up de Waag. Sien Levensruum is de Mischwoold. Aver ok in Parks un Goorns is he antodrapen.

Egentlich is he en Stand- un Strichvagel aver mitünner treckt he in Winter ok in en Gegend wo dat mehr Foder gifft.

Sien Fedderkleed is bunt. De lüchend blaag-swatten Enn vun de Flünken fallt besünners up. Is he upreegt, stellt he de Koppfeddern to enen Hahnenkamm up.
Mit de krächzend Stimm warnt he bi Gefohr alle annern Deerten nich blots de Vagels.


An Flünken un Bürzel hett de Heger witte Feddern — He un Se.

Sien Nest buut he baven in enen Boom. Warrt he bi den Nestbu stört, verlött he glieks den Boom un buut an en anner Stell. Eenmal in't Johr leggt he dree bit veer Eier. Na 16 Daag kruppt de Jungen ut ehr Ei. De Lütten warrt ca. 20 Daag lang vun de Öllern versorgt.

Dat Freten besteiht ut Beeren, Eckern, Samen, lütte Müüs un mitünner ok Eier un junge Vagels.

Mit den groten Snavel vergraavt he de Eckern, leggt sik enen Vörrat an. Nich immer findt he de Eckern wedder, un ut de Eckern wasst en Boom.

De Heger kann 15 Johr olt warrn.

3.2.2011


na baven