Is di dat ok opfull'n: Dor hefft sik Lüüd an de Gnitten, Flegen un Immen sträflich vergohn! Düt Johr heff ik mit mien Auto wedder teindusend Fohrkilometers as jedet Johr trüch leggt. Man to'n erstenmol heff keen hatten Swamm un keen grobe Boss bruukt. Ik bün de sülbigen Strecken dorch Norddüütschland to mienen Jung no Angeln, sien Broder no Berlin or to mien Dochter hier bi uns in de Gegend vun uns Hartogdom Launborg ünnerwegens west. Mit Gnitten un Snaken geev dat eerstmolig keen, na ik will mol seggen, kuum Kontakt an mien Frontschiev un vürn an dat Nummernschild. Anners as in de freuheren Johrn heff ik nich kratzen müsst, üm de velen Lieken vun de Schief doltoholen. Eerst wunnert di dat, denn fangs an, doröber to gruveln: Wo an liggt dat nu? Bi miene Gruvelee is wat rutkomen: Ik bün mi seker, dat liggt an den Giez un an de Gier vun uns Minschen.

Nu is dat wetenschaplich beleggt: Över twee Drüttel vun de flegen Insekten fehlt in Düütschland, vergleken mit vör 30 Johr! Foto: Imm an Raps, Fotograf: Thomas Seemann

Giez un Gier is egentlich datsülbige: De Een will nix utgeben un de Annere will jümmer mehr hebben. Wenn een för sien Kantüffeln, för sien Fleesch, för de Melk nix utgeben will un köfft dat blots dor, wo dat an billigsten is, denn sett he en Schruuf ingang. An Enn vun düsse Schruuf steiht, dat de Erzeugers jemmer Produktschoonsmengen steigern mööt, um öber de Runnen to komen. Se wüllt denn keen Konkurrenz hebben. Dorüm köönt se keen Worms un keen Vogels, keen Snicken un keen Muulwarpen op ehrn Acker lieden.

Nich bloots dat, dor ward ok de Moden ut de Bööm verjoogt, de Metten ut den Acker un denn is dat keen wieden Weg to de universelle Giftsprütt. De heet denn Glyphosat för de Feller orrer Unkraut-Ex orrer wat weet ik. Dat gifft wat för de Appels un de Plummen un gegen de Wildblomen. Wenn de Buer dat anstreevt, mutt he de Gentechnik insetten. Denn gifft dat dwors wiederhen Raps, man den möögt de Rehe, de Wildswien un de Kaninken nich mehr. De is bloots noch för de Minschen.

So warrt uns Grootkinner Insekten kennen lehren: in Kopalharz...

De Buer mutt dat moken, denn wi, du un ik, twingt em jo dorto; wi wüllt doch billig inkeupen un he will ok leben. Ik bün Beerdrinker, wat scheert mi dat, wenn de Buer nich vun sien Melkpries leben kunn, seggt de Suupbütt. Dat beten Melk, de ik in Koffie drink! Bi Beer wurr em dat steuern!

...as Fossilien

Oh, ja, natüürlich, dat warrt noch lustige Kävers ut Stoff geven! Bloots keen echte mehr...

Ik weer jo ok geistig vun de Jagd op dat Billige infiziert; jüst so, as wi all tosomen. Man nu heff ik rutfunnen, op welk Ort ik an en betere Qualität koom un liekers sporen kann: Dat Steak vun 'n Weideossen, dat Schnitzel vun en natürlich optrocken Freeland-Swien is an Enn billiger as dat ut'n Supermarkt. Denn dor verdampt de Hälfte in de Pann as Woter! Un ik bruuk ok nich so veel Bang vör de Antibiotika un de multiresistenten Keime hebben.

...ok Gummi-Immen warrt de Kinner kennen, aver de summt nich un bestöövt al gor nix!

 

Tschüß, Insektenwelt, wi verkleedt uns as lustige Kävers, dat mutt langen!

Wenn een Buer sik fofftig or hunnert Swiens in'n Stall hollt, denn kann he kranke Deerten enkelt behanneln. Stoht dor dusend or mehr in Stall, denn bruukt he de grote Keule. Datsülbige gellt ok för Anten, Heuhners un Puten.

Wi sind all gierig; nix droff wat kosten. Wi sünd giezig, denn wi gönnt de Lüüd, de sik för uns anstrengt, nich so veel Lohn, dat se vun ehre Arbeit leben köönt. Un an Enn sünd wi dösig: Wat bi all den Giez un de Gier rutsuert, dat fallt uns süllmst op de Feut!