Griese Lücht un griesen Hääven —
griesed Woater, Stöörmbelääven,
dat schüümt un schakkert an de Kant —
ritt Stükken rut ut harstich Land.
Kikkt as en füünschen Woaterkeunich —
mit Wellens Kroon as Oogen gleunich,
blääkt as en Koppel dörgoahnd Ossen —
deit schnuuven ut sien Woatermuul —
is stark as hunnerddusend Vossen,
wenn he kummt ut sien Woaterkuul
un rekkt sükk hoch to Bargenhöächte —
spüttert rein de Wulken natt —
koam blods nich noa in siene Nöächte
un goa hum bäter man ut'd Padd.