Notizen ut'n Harvstmaand


en höhlenlieknis

de stadt suugt dör dat fenster mi na buten
de stadt drängt dör dat fenster na mi rin
schenkt vun sik sülvst mi jüst en poor minuten
un will vun mi doch allens, wat ik bün

de stadt kennt bloots sik sülvst, se will nix weten
vun horizont un wiednis, feld un wisch.
— doch hett de himmel still dat bild betreten
un leggt sik liesen vör mi op den disch.

un wöör ik hengahn un dat finster sluten,
blifft himmel hier bi mi, de stadt dor buten.


mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet