Notizen ut'n Maimaand


 

McDonald's in't Rapsmeer

dor achtern, noch graad
to sehn, ehrdat't verdrinkt —
un de ozeaan vun welt
verkünnt, as en plakaat:

so leevt wi dat! so.


 

 

unwirsch
de bläder af, sik frieschüddeln —
weg dormit —
annershen, annershen
gaht de gedankens

ruckt noch mal
in de schullern

exploschoon
is glieks
un denn
dat paradies


 

 

bald,
in dusend johr,
warrt de steen möör un oolt,
de muur terfallt,
un wi — warrt woold...


 

 

swiegen hett us tofaat,
grippt us ünner de locken.
höört wi noch? an sik trocken
hett't us — nu is to laat.

sink an de muur hendal,
kiek op: allns is swiegen.
hooch mit de blöden stiegen,
dal mit den sünnenstrahl:

allens versleit di de spraak.
laat ehr nich los, holl fast!
de still is din söteste last
un ehr to spreken din saak.


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet