Notizen ut'n Sneemaand


  dör düüster dannbööm
lücht, wat wi op uns nehmen mööt:
en nieges johr, un gauer, as
se us infallt, fallt in uns weg
en niege passioon…

 

as krümmt vun en
langes vertwieveln
lett de boom — magst nich
nehger kamen, he is so
hooch un hülploos nakelt…
wa deep en vertwieveln is't, dat een
över johrteinde so wasst? — nix dorvun
is wohr; hier wasst
en boom, keen minsch, un weet nix vun vertwieveln.
— weer't nich üm düsse tweegestalt, ik harr
nich henkeken. nix wüss ik vun
dat, wat hier wasst...


 

 

versöökswies in
dat swatte hunnenfell
sett de sneemaand lütte witte flockenplacken.
se smölt opsteed.
lenny, lenny, wat rittst du an'e lien
liek as de tied, de nich töven mag…


Fotos un Texte: Marlou Lessing
mehr dorvun: hier

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing


trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet