Teddy, funnen bi Neversdörp

utsett to wiehnacht! dat's nich recht!
harrn se em doch in't tierheim bröcht!
— de teddy op de bank versteiht
de welt nich mehr. dat wunnert nich.
in künstliche verlarenheit
kiekt he mit knööpöögsches gesicht
in de natuur, in en idyll,
man nich so een, as teddy will —
en künstliches, mit wulkenlose
instant-natur as ut de dose,
berekenbor... denn teddy kennt
nich de natuur, bloots disneyland.

Teddys Utkiek vun de Bank ut

---

land un stadt

dat sünnensinken...

...maalt vun binnen...

...dat universum in din sinnen ——

— dat avendlicht maalt in de stadt
den lüttjen zibbeltoorn in swatt.

Mit de Anschaffung vun en lütte Digitaalkamera heff ik anfungen, in'n Alldag un bi't Rümströmern in min holsteensche Heimaat eenfache Biller to knipsen vun Ansichten, de mi opfullen, un mit lütte Versen dorbi to seggen, wat mi anspreken dä. In elk Maand kemen poor tosamen. Op Plattpartu bringt wi ehr mit en halv Johr Tiedünnnerscheed rut. Dat is Afsicht: Wat nu is, hebbt wi vör Oogen; man Biller un Versen schallt erinnern an dat, wat us nu feern is, un an de Annershaftigkeit vun'e Natuur in'n Johrsverloop.
Marlou Lessing