Notizen ut'n Oostermaand

krise un lockdown

och, bloots en hupen asch is na
vun all den ganzen knick sien pracht —
noch gläuhnt de asch, se dampt noch na
un ok een strunk dor wacht —

wi reckt noch dranger as de bööm
de hann'n na'n heven, fleht üm raat,
verdorrt un nakelt, ahn een blatt —
is höpen narms? woneem?

de bööm verleert sik drömig in
en unhöörbor musik,
maakt küseln lütt fremdaardig schreed
— en danz, vun den
wi minschen gor nix weet ——

se kiekt nich üm sik, nich torück
un föhlt: glück.