na Friedrich Hebbel (1813-1863), in Plattdüütsch bröcht vun Gertrud Everding. Fotos: Gertrud Everding

Dat is’n Harvstdag, as ik keen heff sehn.
De Luft is still, as aten Gott nich mehr,
un dorbi fallt nu sutje ganz alleen
de riepen Frücht in’t Gras, graad üm mi her.

Wees nu ganz still, hüüt fiert de Natuur.
Dat is’n Aarnt, wat se bloots sülben höllt,
denn hüüt fallt von de Aavtbööm jümmers nur,
wat von de sachte Harvstsünn rünnerföllt.