Wiehnachtsland Erzgebirge

vun Antje Heßler


De Biller köönt Se per Klick vergröttern! Torüch kaamt Se denn mit'n Zurück-Knoop vun den Browser.

In dat Wiehnachtsland Erzgebirge warrt över dat ganze Johr veel ut Holt schnitzte oder drechselte lütte wunnerbore Figuren herstellt un verköfft. Lütte Krippen, Pyramiden un veel anner Saken, de meist alltohoop mit dat Wiehnachtsfest to doon hebbt. So hett dat Erzgebirge den Binamen Wiehnachtsland kregen. Bi de Figuren fallt ganz besünners de Lichterengel un de Bargmann up.

Üm 1168 wöör in dat Erzgebirge Sülver funnen. Vun överall kemen de Minschen un wullen deelhebben an dat Sülver, wullen gau riek warrn. De Bargmänner müssen aver swore un gefährlich Arbeit maken. Un in de langen düstern un kolen Wintermaanden sehgen se oftins wekenlang keen Licht. Blots de lütt Flamm vun de Grubenlamp geev en lütt beten Helligkeit.

Schon bald nehm de Bargmann to Huus an de langen Winteravende Holt un Mess to Hand. He schnitz sien Evenbild, enen Bargmann. De kreeg en Licht in de Hand, mit dat Höpen, dat dütt Licht ni utgahn müch.

To den Bargmann, de den Vadder dorstell, gesell sik denn recht bald de Lichterengel. Dat weer de Modder. Ok de harr en Licht in de Hand. Düsse beiden Figuren wöörn in't Finster stellt. So weer för den Bargmann up den düstern Nahuusweg en lütt beten Helles to sehn.

Keem in de Familie en lütt Kind up de Welt, schnitz de Vadder en Figur dorför. Weer dat en lütt Deern, schnitz he enen lütten Engel. Weer dat en Jung, schnitz he enen lütten Bargmann. Ok de Figuren harrn all en Licht in de Hand. De lütt Bargmann kreeg sien'n Platz neven den Bargmannvadder. De lütt Engel stünn neven den groten Engel, de Modder. So kunn jedeen glieks in dat Finster sehn, woveel Lüüd in dat Huus wahnen.

Mit de Johr'n güng dat mit den Bargbu bargdaal. De Silvervörkamen güngen to Enn. In't 18. Johrhunnert sett dat grote Gruvenstarven in. Dor besünnen de Erzgebirgler sik up de Schnitzeree. Holt harrn se noog. To Engel un Bargmann gesell'n sik anner Figuren ut Holt. Speeltüüch wöör herstellt. Wiehnachtspyramiden, Krippen, Swibbagen un ganze Buurnhööf, Poppenstuven, Deckenlüchten, Lichterspinnen und veles mehr. Düsse Saken sünd intwüschen up de hele Welt bekannt. Se warrt besünners in de Wiehnachtstied geern köfft un verschinkt. Dat lohnt sik, en Reis in dat Wiehnachtsland to maken.

En Wiehnachtsmärken: Hunnertföftigste Boorsdag vun en Lichterengel


In't Schapp

In en Antikladen stünn in en düster Eck vun en Schapp en Lichterengel mank luder olen Kraam. Sehg meist ut, as wenn se den Engel vergeten harrn. Na den Krieg hett em dat in den Noorden verslaan. He lann in den Antikladen.

Vör den Lichterengel seet en lütt swatte Katt. De wull em en Muus vör de Fööt leggen. De rode Engel neven em weer dickdreevsch. De möök sik bannig breet. Mit lude Stimm sung he ümmer wedder en Wiehnachtsleed. Dorbi weer dat noch gor nich sowiet. Wenn dat pickendüster weer, pluster de Uul sik up un huul mit unheemlich Stimm. Kunst meist bang vör warrn.


Engel-Sammelsuus

De Lichterengel tööv böös up Wiehnachten. Wo he doch dütt Johr to dat Wiehnachtsfest sien hunnertföftigsten Boorsdag fiern wull. Verleden Johr harr he sien hele Sipp al dorto inlaadt. Weer gor nich so eenfach, se na so lange Tiet to finnen! — Dor knarr de Döör. Dat Licht güng an un de Lichterengel blinzel in dat grelle Licht. He kunn kuum noch kieken. Up dat een Oog weer he meist blind.
En Mann lang na em un na den roden Engel. Beide nehm he mit un stell se in en hell Glasfinster. Dor stünnen al wietlövig Verwandte vun em. De Lichterengel keem ganz na achtern. Sien Rock weer al oold un möör. Bi dat vele Ümtrecken un de wiede Reis ut dat Erzgebirge harr de Rock enen langen Riss kregen. Dorüm müss he sik nu achter de annern Engel versteken.

Nu stünn uns Lichterengel achter all de annern Engel. De keken sik oftins na em üm un tuscheln un kichern över em. Dorbi keek he up en lang Ahnenreeg torüch! He keem ut en ganz vörnehm Sipp ut dat Erzgebirge. Dor harr he männig Johr mit en Bargmann tohoop in en Finster stahn. Beide harrn se Lichten in de Hand hatt un hebbt denn tohoop för de Bargmänner Licht in de Düsternis bröcht. Buten weer dat Nacht, wenn de Bargmänner ut den düstern Stollen vun de swore Arbeit na Huus kemen.

Dat leeg nu al vele Johrn torüch. Nu stünn he hier in Sleswig-Holsteen mit anner Engel ut anner Länner in en Finster. Aver al twee Daag later keem en Fru in den Laden. De weer vun buten den Lichterengel in't Finster wies woorn. Se fraag na den Pries un de Mann un de Fru weern sik gau eenig. Se nehm den Lichterengel mit na Huus.

As eerst kreeg de Lichterengel wedder en Licht in jede Hand. Un denn keem de groot Överraschen. Hier bi de Fru weer de ool Bargmann. He harr ok en lange Reis na den Noorden maakt un hier en nieges Tohuus funnen. Vör luder Freud legen sik de beiden in de Arms. Dat Vertellen wull keen Enn nehmen. He harr ok in jede Hand en Licht. Nu kunn dat Wiehnachten warrn.


De vörnehme Verwandtschap

To den Boorsdag vun unsen Lichterengel keem wohrhaftig de hele Sipp. Deelwies kemen se vun wiet her.


Noch vörnehmer: Tante Gerda mit Bagen

Noch un noch vörnehmer: Tante Friederike mit Hoot

Lütt un Groot weern dorbi. Sogor de rieke un vörnehm Sipp keem för en Stunn anreist. De wahnen nu ok in'n Noorden in en ganz smuck un groot Huus. Dat weer en Museum.


O Gott, Onkel Wilfrid un Tante Luise (mit ehr Kroon) sünd anreist! Se höört natüürlich in't Museum

 


De Verwandtschap ut Dänemark is vun Metall — willkamen sünd se liekers

 


Un Tante Brigitte vun de Kronenengels is ok da

 


Hülp! Onkel Alwin un Tante Gertrude — mit Kroon!

En Engelkapell weer kamen un möök de Musik to'n Boortsdag. Dree lütte Engel bröchen enen Korf vull Geschenke. En anner speel up de Fiedel en extra Leed för den Lichterengel.


Öven!

 

 

 

 

 

 

 

Dat weer en Singen un Jubileern, dat nehm gor keen Enn.


Öven! Öven!

 


De Eersten sünd al to'n Grateleern kamen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Un nu alltohoop! Musik!


Dat Kunzert geiht los


Oh, wat'n Freud! Bet in'n Avend hebbt se musizeert

De Bargmann un de Lichterengel geven sik de Hand. De Lichterengel harr vör Freud Tranen in de Ogen. Na de velen Johrn alleen kunn uns Lichterengel nu dat groot Glück noch gor nich faten. Mit den Bargmann tohoop wull he, solang he leev, nu ok ümmer in Sleswig-Holsteen blieven.


"Bargmann, wüllt wi Frünnen sien?" "För jümmer, Engel!"


Tosamen in't Finster


20.12.2009

trüch


na baven


na't Flack

na de Startsiet