Sniffi un Snuffi wüllt na Huus
Ümmer wedder keek Snuffi in den Goorn! Wieder as bit an den Snee kemen se nich!
Up den Weg na ünnen sehgen de beiden, wat de Frost för'n Schaden anricht harr. Snuffi wull noch mal an den Märzenbeker trecken un bimmeln. Dat güng nich mehr, de weer twei! De lütten Krokus legen al platt up den Rasen. Dat sehg richtig trurig ut.
"Weet's du wat?", meen dor Snuffi, "Wi bringt den leeren Korf na baven, den bruukt wi nich mehr!"
Up de Finsterbank hebbt se up de Sünn töövt.
Neegsten Moorn hebbt Sniffi un Snuffi sik up de Terrass ümkeken. Dor weern al lütte Planten ut de Eer wussen!
"Snuffi", reep Sniffi, "kiek mal, dor krabbelt lütte rode Käver up de Eer!" "Oha, denn mööt wi gau los un de Fru Bescheed geven!"
De Käver möken al Koppstand! Wat de wull in de Eer söökt?
Gifft dat dor wat Nu möken Sniffi un Snuffi sik wedder up den Nahuusweg. Villicht
harr de
En lütten Bottervagel seet in Sünnenschien un en Leberblöömchen harr ok ehr eerst Blööt upmaakt! Aver en lütt Stück wieder wöör Snuffi wedder de verfroren Krokus wies. De harrn den Snee un den Frost nich afkunnt.
Ümmer wedder leeg noch Snee in'n Weg. Se müssen lütte Ümweeg maken, kemen aver toletzt bi de Goornpoort an. Ahn Korf güng dat lichter!
Endlich kemen se bi de Goornpoort an!
Se harrn dat schafft!
Glücklich lepen se wieder. Winken uns noch to un repen: "Blievt gesund! Wi seht uns neegst Johr to Oostern
wedder!" Juuch Sniffi un Snuffi!
Un hier warrt de Geschicht vörleest:
Fotos un Text: Antje Heßler
16.4.2013 |