Elefant Klaas-Hinnerk

vun Jens Bahns

Klaas-Hinnerk, de lütt Elefant,
de wull so geern na Helgoland.
Woneem dat leeg, weer em bekannt.
He wüss, he müss an 'n Noordsee-Strand.

In Büsum steiht he, Ogen groot,
un kiekt un süht, wat Lüüd dor doot:
Dat schient, dat welk op 't Water staht!
Un denn hebbt s' ok so 'n Paddel faat.
He müch geern weten, wat dat is —
de Mann dor, jo, de weet dat wiss.
Den fraagt he nu: "Wat 's dat för 'n Ding?"
"Dat nöömt sik Stand-up-Paddeling!"
Klaas-Hinnerk markt sik glieks düt Woort.
"Na Helgoland, op düsse Oort!"

Man goot, dat he noch Dalers hett —
he köfft en Paddel un en Brett.
Un ahn dat vörher to studeern,
will he dat foorts mal utprobeern.
Un ran an 't Water, rop op 't Brett —
Dor markt he, dat he veer Been hett!
För veer Been is dat Brett to small!
Wat maakt een blots in düssen Fall?

Na kloor, he bruukt en tweetet Brett.
Goot, dat de Laden noch een hett!
Un nu foorts trüch, in 'n Swiensgalopp,
un suutje denn op 't Water rop.

He steiht! Dat geiht! Dat is de Schangs.
De Stummelsteert gifft de Balangs.
Un nu noch — wat dat Swoorste is —:
de Rüssel höllt dat Paddel wiss.
Toeerst, do geiht dat goot un licht,
doch denn, ut de verkehrte Richt,
do kümmt en Wind em in de Mööt
un haalt em binah vun de Fööt.

Un nu noch Bülgen bavento —
un ut is dat mit siene Roh.
He swunkt un wabbelt op de Breed.
He maakt sik Kraasch un singt en Leed.
Un he versöcht noch düt un dat —
doch denn platscht he in't kole Natt.

Dat geiht jo hüüt woll all'ns verkehrt!
To'n Glück hett he dat Swümmen lehrt.

Heel ut'e Puust krüppt he an Land.
"Mann, goh mi af mit Helgoland!"