De Welt un Gott
Wat schall dat? Steckt dor achter
villicht de Kark, de sik op disse Wies ansmusen will?
Anners ward een Poor Schoh ut:
Elkeen Minsch is meent mit sien Freuden un sien Sorgen.
Un de Söök na Weeg!
Un dorto hören ok de Lüüd vun de Kark, de Moschee un de Synagoog,
vun buddhistischen Tempel un wat dat süß noch gifft.
Elkeen vun uns kümmt in Tieden,
wo een sik fraagt: "Wat schall dat allens?"
"Woans kaam ik wedder up de Been?"
Wo een seggt: "Wenn dat eenen Gott geev,
denn wöör he so Leges nich tolaten."
Un de anner Siet: Sünnenupgang
an de See!
Wat för een wunnersamens Farvenspeel!
"Wo schöön lücht uns de Morgenstiern!"
Een Sommervagel krabbelt ut sien Puppenhuus, pumpt sien Flünken op
un fladdert in den blagen Heven.
Bloots allens Natuur? Een fröögt denn doch:
Wokeen steckt achter all de Gesetten?
Wenn welk ok seggt hebbt, dat
Gott doot is,
spökt dor in unsen Kopp, in uns Hart, in uns Seel wat rümmer, wat
villicht keen Naams,
wat aver groot Bedüden hett.
Un mennigeenen is dor Gott in de Mööt kamen.
Kannst dat ok Leev un Neegstenleev nömen.
Höpen un Lengen.
Natuur orrer wunnersame Welt!
Wi lengt uns all no Freden un
Tofredenheit.
Wi wünscht, "dat veel Freud freut".
Woans Minschen mit Minschen leven, leven schullen, leven köönt, dat
is hier fraagt.
Wat de Naver uns goode Naver blifft orrer warden kann.
Schrieven Se uns vun SeEhr Söken un Finnen un ok Verlopen.
Un vun dat, was Se funnen hebbt, dat Goode un dat Lege, dat Schööne
un dat Unschööne.
Villicht könnt wi op disse Wies
all tohoop wat levensklöker warrn.
All sünd inlaadt, wißlich ok de Lüüd, de vun ehr Profeschoon her wat
mit "De Welt un Gott" to doon hebbt. Ehr Raat is uns willkamen.
Schickt Se uns Ehr Mail! Wi hebbt
un seker veel to vertellen.
|