Dat kannst mi glööven!
Mitmaaken — Hier staa ik!

vun Maike Wagenaar

To'n Anhören hier klicken:

Lesen deit Maike Wagenaar.

Hier staa ik, ik kann neit anners, denk ik so bi mi, as die Zug mi vöör dei Nös wegfohrt. Eigentlich wür ik nu an leifsten achter dei Zug anbölken un dei Lü up dei Bohnsteig tauraupen: Wat kieken ji so? — Man, ne, sei könen door nix föör! Ik was einfach tau laat. Un ik heb sülben Sküld. Man dat helpt mi nix mi, nu sülst uttauskellen, ik mut door dör.

Wat was de gebeurt? Dei heile Mörgen trippelk ik van dat ein Bein up dat anner, fraug mi, sall ik nu fohren of sall ik dat leiver laaten? Ik wus neit genau, wat mi tau wachten stund, wenn ik dei Pad up mi nam. Ik wull door geern mien Meinen seggen, man ik wus neit, of dat klaug was. Un dann heb ik mien Maud tausamen nomen un beschloten, dat ik loswull. Mit Zug naar Hannover. Ik wull dei Landeskark mien Meinen seggen, so as Luther dat 1517 al daan hett. Döör sien Meinen, sien Anschlaan van dei Thesen an dei Kark in Wittenberg hett sük gewaltig wat verännert in dei Kark.

Daumals gaff dat ja bloot dei Katholschke, dei evangelische hett Luther ja eerst mit gründt, ook wenn hei dat eigentlich goor neit wull. Vööl is beter worden in dei 500 Jahr. Un doch sind er noch Saken, dei beter künnen. Ik heb dor Ideen vöör. Ji ook? Ik will door an mithelpen, dat dei Kark noch beter word, noch minschfrüdliker in dat Daun, dei Diakonie. Mit meer Tied föör dei Minschken un minner Tied föör Bürokratie. Noch meer so, as Jesus uns dat vöörleefd het. Immer maal doortegen, man immer föör dei, dei sük sülst neit helpen könen un uns Stiem bruken, um höört tau worden.

Ook wenn mi dei Zug wegfoorn is — dei Zug, wat tau verännern, is noch neit offohrn. Wi kön dor noch wat an daun, dat dei Kark dat Hart van dat Dörp blifft un in dei Stadt ein Word hett, up dat man höört. Doorföör mutten wi mitmaaken.