Passion 2024
Reminiszere

vun Marlou Lessing

De Weg geiht wieder. Gott wiest em uns. He wiest uns de Richt. Un uns Schipp stüert stuur verdwards. Egaal wohen, wi wüllt dat nich, wat Gott vun uns will.

As verdüvelt is dat. Wi seht de Richt, wi seht ok, dat de dat eenzig Richtige weer. Man mutt dat wirklich ween? Verzicht öven, Rücksicht nehmen, sik ännern... dat is doch so lästig. Köönt wi nich doch eenfach so wiedermaken as betherto — orr tominnst eerst morgen anfangen — düsse Zigarett noch smöken, düsse Floogreise noch maken, düssen Vördeel noch instrieken, uns Positschoon noch beten mehr verbetern op Kosten vun annere, de Ukraine noch kort insacken...? Dat mutt Gott doch ok insehn, un amenn sünd de annern doch sülven schuld.

Al de Slang in't Paradies hett uns minschlichen Charakter kennt, as se Eva de göttlichen Regeln as nich ganz eernst to nehmen verköfft hett: "Schull Gott dat wirklich seggt hebben...? Dat hett he avers nich so meent..." Un dat hett Eva geern höört.

Gott will uns stüern, wi stüert verdwars. As en gordsche Knütten.

Gott avers wiest sien Leevde to uns dorin, dat Christus för uns storven ist, as wi noch Sünners weern.

Römer 5,8
Wekensprook för de Week na Reminiszere 2024

Jesus lööst den gordschen Knütten — op en Aart, mit de nüms rekent hett. He gifft sik sülvst as Lösung. As Er-Lösung. He maakt allens good.

Man liekers weer dat beter, wi wöörn mal Kurs hollen.