David mit de Harp, Bronzestatue in Jerusalem

Gebett um gnaadenvull Leit un Sünnenvergeven
En Psalm Davids

Na di, HErr, verlangt mi.
Mien Gott, ik reken op di,
laat mi nich toschann warrn,
dat sik miene Piesackers nich freut över mi.
Denn nümmsnich warrd toschann,
de op di töövd; aver in de Kuhl mööt de,
wat de lichtfardigen Minnachtigen sünd.

HErr, lehr du mi diene Weeg
un maak mi künnig diene Planken;
leit mi in dien Weten un maak mi klook!
Denn du büst de Gott, de mi stütt;
dagesdag harr' ik op di.

Denk, HErr, an dien Barmen
un an diene Leev,
de du von de Welt an wesen büst.
Denk nich an de Sünnen von miene Jöögtiet
un mien leeget Leven; denk aver an mi
von wegen dien Barmen üm diene Gnaade willen!

De HErr is goot un fromm; dorüm
unnerwiest he de Sünner op den Weg.
He giff Leit to de Elenden un Troostlosen
un lihrt jem ehrn Padd.
De Weeg von Gott den Herrn
sünd reine Leev for de,
de sien'n Bund un seine Tüügnis hoolt.

Um dienen Naams willen, HErr,
büs leeflich un sacht tegen mien Vergahn,
dat dor groot is.

Keen is de, de vor den Herrn Schoe hett?
He will em wiesmaaken den besten Weg.
Siene Seel warrt in't Goote wohnen,
un siene Nakamen warrn dat Land arven.
Dat Mysterium von'n HErrn is unner de,
de em schoet un bang sünd,
aver sienen Bund maakt he jem wies.

Miene Oogen sünd plietsch op den Herrn richt;
denn he warrd mienen Foot ut de Sneer trecken.

Richt di to mi un wees mi goot;
denn ik bün allenig un elend.
De Kniep in mien Hart is bannig;
föhr mi rut ut mien Klemm un Not.
Süh an mienen Jammer
un mien Elend un laat mi all mien Schuld na!
Süh, dat miene Piesackers so veele sünd
un hasst mi ut Schann'n.
Hool miene Seel in acht un rett' mi,
laat mi nich toschannen warrrn,
denn ik tru op di.
Slecht un recht büs um mi to, behööd mi,
denn ik wachte op di.
Gott, maak Israel free ut all sien Not!

Psalm 25

Barg Harmon, The Pocket Testament
Klick op to'n Vergröttern!