Körbsen un Gruseln! Sööt orrer suur?

vun Rudi Witzke

De meisten Kinner kennt bloots noch Halloween. Un se weiten nicht, wat dat is. Se schnippeln an Körbs rüm un stellen een Teelicht in den uthöhlten Körbs. Se sülven verkleden sik as Hex, as Doot, as Düwel orrer sünst wat. Se trecken in Hauden dörch de Dörper, gahn vun Huus to Huus un föddern Sötes orrer Sures. Woso dat, weiten se ok nich.

Wokeen dat noch nich recht mitkregen hett, den kloren de Supermärkt up. Allens hangt vull Masken un överall stahn Plastik-Körbsen.

Wat stöört mi an dissen Grusel- un Beddelkraam? Dat drei Karkenfestdaag so Siet schåven warden, is bannig argerlich. Wenn de Schaulen aver in den Religioons- ünnerricht un de Karken un de Öllern dat Jåhr över dat nich trecht kriegen, de mi un vele annre Christenlüüd hillige Daag to schütten, den schuuv ik dat Schaulen un Karken un mien Mitbörger in de Schauh un bliev mit mien Trurikeit alleen.

Bild: Martin Doege/Wikimedia Commons

Wat kann een allens ut Körbsen kaken! Dat gifft över 500 Rezepte. Wi eet to giern Körbssupp, so un so kaakt. Denn schmeckt inlegte Körbs allerbest.
Ik vertell in disse Daag mien Enkel jümmer de Geschicht vun de Steckrööv.

Bild: Bundsarchiv, Bild 183-N0624-339

Naher wöörn de Winter na'n Krieg Steckrövenwinter nöömt. — Dor keem, ik weit nich, up welk Weeg, de Bott bi uns in't Dörp an, dat de Koopmann in Dissau Steckröven, een Rööv för fief Personen, kregen harr. De Schlang weer all bannig lang un nüms wüßt, wo veel de Koopmann kregen harr. In'n Draff güng dat af de 3 km na Dissau. Dat kunn vörkamen, dat noch so fief Lüüd vör di weern, un de Steckröven weeren all.

Steckrööv! Wenn dat vun de Körbsen all över 500 Rezepte gifft, vun de Steckrööv geev dat miehr. Supp, Muus, Broot, sogoor een Gebortsdagstoort hett Mudder mi ut de Steckröven tövert, wenn wi denn welk harrn.

Up een Stück Land wasst miehr Steckröven as Körbsen. Verköfft kriegt de Buurn för de dusslige Körbs-Schnitzerie veel miehr Geld. Wenn en Uthöhlen scheif geiht, ward de Körbs in de Affalltunn smeten. Sünd ja naug dor. In de Tunn landt dit Nohren so un so, denn even een Dag later. Hunger in de Welt, un unse Kinner smiet Hunnertdusende vun Körbsen in de Affalltunnen.

Dat argert mi bannig. Un dat segg ik denn mien Enkeljungs.

Nu to't Vergrulen! Uns Vörfohren harrn veel Ängste. Se wüßten nich, woans een Gewitter tostann keem, in dat Stormhulen hörten se dat Bellen vun Wodans Köter, de mit wille Pier över den Heven jöög. Heel wat Unheimliches weer de Doot von een Minschen. De Düwel weer överall.

Bild: Frédéric Dupont/Wikimedia Commons

Is doch allens bloots Spååß! Dat kriggst as Anter, wenn een op henwiest, dat lütter Kinner Ängsten utstahn, dat de de Nachten tovöör nich slapen köönt.

Uns Wetenschop un uns Religioon hett de Dämonen, Düvel un anner böse Geister ut uns Welt verdreven. Wenn Öllern, Schaul un Kark dat de ganz lütten Lütten nich verklickern köönt, denn schulln se sik de Gröttern maal in de Bicht nehmen. Aver ik weit: De lacht een ut, wenn dorvun anfangst. Se geven elkeen Jåhr leiver 20 Millioonen Euro für Söötkraam un Masken ut. Un de Hartz IV-Lüüd? De ehr Kinner mütt mitmaken. Dor sünd de fief Euro futsch, de dat neegst pro Kopp miehr geven schall. Hartz-Upstocken för Halloween?
Dat argert mi bannig. Un dat segg ik denn mien Enkeljungs.

Sööt orrer Suur?

Een ward solk een Haud verkleedte Deerns un Jungs bloots loos, wenn jüm naug Bonsche giffst. Wenn nich, den warden se di mit een Schavernack pieren. Meist is dat in de letzten Johren gaud afgahn, de Polizei müßt aver ok al raupen warden.
Ik warr nich vertellen, wat de Verkledten sik för Schavernacks utdacht hebbt. För mi is dat meist kriminell.
Eenmaal weer ik an uns Huusdöör, as dor buten de Plünnerer Krach makten.

Se bölkten mi an mit ehr "Sööt orrer Suur"! As dat maal wat lieser weer, sää ik jüm luud und düdlich: "Nix gifft dat, wi fiert hüüt ok, wi fiert dat Lutherfest!" Un noch maal wat luder: "Dat Luther-Fest! Un wenn ji neegst Johr mi seggen köönt, wokeen Luther weer, denn gifft wat Sööötes." Se makten sik vun unsen Acker.

Ik weit genau, dat wi neegst Johr keen Pund Bonsche köpen mütten. De Öllern, de noch weiten, wat dat Reformationsfest is un wat dat för een Bedüden för jüm hett, könnt nicht gegen ehr Kinner an.

Dat argert mi bannig. Un dat segg ik denn mien Enkeljungs.

Dat is uns Teiken för'n 31.10.