Jesus seggt: Ik bün dat Licht
Gedanken nich bloots to Ostern 2011


Foto Rudi Witzke

"Nu werrn dor ok welke Greken mang de Lüüd, de to dat Pessach-Fest rupkamen weern na Jerusaleem un beden wulln. De maken sik nu an Philippus ran, de ut Bethsaida in Galiläa stamm. Un se bäden ehm un sään: "Herr, wi wulln Jesus so giern maal seihn!" Dor güng Philippus hen un sää dat Andreas. Philippus un Andreas aver güngen hen un sään dat to Jesus.

Dor sää Jesus to jüm: "Nu is de Stünn dor. Nu schall de Minschensöhn verherrlicht warrn. Ganz gewiß! Verlaat' juuch up dat, wat ick nu seggn dau: Dat Weitenkorn mutt erst in de Eer leggt warrn un starven, sünst blifft dat, wat't is, en enkeltes Korn. Wenn dat awer kienen deit, denn bringt dat veel Frucht."


Weiten kient! Uns Navers, de Polen, nöömt dat ok Ostergras. Bild: Wikimedia commons

"Wokeen sien Leven leiv hett un fasthöllt, de ward dat verleern; aver wokeen sien Leven in düsse Welt hassen deit, de ward sick dat upbewohrn för dat ewige Leven. Wenn een mi deinen will, denn schall he mit mi gahn. Un wo ick bün, dor schall mien Deiner ok sien. Wenn een mi dienen deit, denn ward mien Vader ehm ehrn.
Nu is mien Seel ganz un gor vertåågt, se weit sik nich to trösten. Ja, wat schall ick seggn? Vadder, redd mi ut düsse Stünn? Ne! Graad dorüm bün ick in disse Stünn kamen. Dorüm segg ik: Vadder, maak du dien Naam herrlich!"

Dor keem en Stimm vun'n Heven un sää: "Ick heff ehm al verherrlicht un warr dat ok wedder daun." Dat Volk aver, dat dorbi stünn un dat hörn dää, sää: "Dat hett dunnert!" Annere sään: "En Engel hett to em spraken."


Digitalbild Rudi Witzke

Dor sää Jesus: "Düsse Stimm weer nich för mi bestimmt, aver för juuch. Nu ward Gericht holn över düsse Welt. Nu ward de, de över disse Welt to seggn hett, rutstött. Un wenn ik nu vun de Eer na baben gah, denn will ick ehr all' to mi trecken." Dat sää he aver, wieldat he andüden wull, up wat för'n Oort un Wies he starwen schull. Dor sään de Lüüd to em: "Wi hebbt ut dat Gesetz hört, dat de Messias ewig blieven deit, un nu seggst du, dat de Minschensöhn na baven schall? Woans schüllt wi dat verstahn? Wokeen is överhaupt disse Minschensöhn? Dor sää Jesus to jüm: "Bloots noch en korte Tied is dat Licht noch bi juuch. So maakt nu juuch Weg, wieldat ji dat Licht noch hebbt. Sünst fallt de Düsternis över juuch her. Wokeen in Düstern geiht, de weit nich, wo he hengeiht. Noch hebbt ji dat Licht. Dorüm glöövt an dat Licht. Denn ward ji ock Lichtkinner warrn!"
So sää Jesus; un denn güng hei weg un leet sik nich mehr seihn.

Johannes 12, 20-37

Un wat ik dorvun hollen dau

Wenn ik dat glööv, dennso seggt vele, dat mit mi wat nich stimmen deit. — Jümmer sünd welk dorbi, uns an unse seelsch Frieheit to hinnern. Se willt uns as ehr Sklaven hollen. Dat köönt welk ut de Familje sien, falsche Frünnen, dat Schaulsystem, de Regeerung, de "Religionen", de Medien orrer dat politsch System. De üm uns rüm schaffen dat, dat een unseker is, sik alleen föhlt. Aver een is dat nu ganz un gor nich. Dat gifft vele, dat dat liek geiht, vun de wi aber nix weit. Se all säuken den wirklichen Sinn vun't Leven, dat Friewarden vun de Seel, un dat is nu maal de Bott vun Jesus Christus. — Kiekt nau hen, wat de di begrienen, höhnsch up reageern un di höhnt. Kiekt nau hen, wat up de anner Siet laavt ward, in Bäuker, in't Kiekschapp. Mammon steckt jümmer achter, un de Jieper grient di an. Öl regeert de Welt, seggt welk, Geld de annern. De Kaptalisten sünd de Raffgierschen. De ehr Preister hebbt dat Seggen un de Kuntrull över uns. Se sünd aver an't Fallen, jümmer wedder en beten orrer wat miehr. Un dorbi bringt se Unheil un Tweimaken över de Minschen, dor sünd jümmer alle Tieden welk mang, de schuut nich Mord un Dootslag. — Jüm kannst nich mit Gewalt to Siet schuven. Se sünd di jümmer över. Se hebbt dat Geld, de Polizei, de Scheitgewehre un dat Gesett up ehr Siet. In Libyen geiht dat nich anners tau as bi dat Daalbrennen vun Jerusaleem in't Johr 70. Dat Uteenannersetten mütt bi elkeen sülfst aflopen, is wat Binnersiediges. Denn kann man en Funnament hebben, de Ümwelt to ännern. Un wieldat bloots een Meister gifft, is dat mööglich, dat vele tosamenkaamt un Freden in de Welt bringt. So kann de Wohrheit stämmiger warden un nich wedder to Siet schåven warden. — Wat uns an Ostern erinnert, dat sünd för vele de "meist kuriose, ja dösige Geschichten". Dat is doch Spinnerie, ward seggt. Dat dor von enen Weeg vun Smarten un Verfolgen bit in den Doot beschreven ward, dat kriegt se nich mit. Jesus hett bloots de Bott vun Freden, Leiv un Gerechtigkeit utbreidt. Un dat weer to veel. Vun so wat snackt bloots Terroristen.
Un dorüm weer hei so gefährlich, dat de hogen Preister un de Regeerer ehm toschann maken müßten. Un denn weer hei aver na drei Daag wedder dor. Hei in de Kräfft vun sien Intreden för den Neegsten. Hei in sien Strieden üm Freden.


Baukmalerie: Maria Magdalena un de Upstahne an'n Ostermorgen

Hei, de na drei Daag, nadem se ehm up lege Wies ümbröcht harrn, wedder dor weer, weer nich to'n Anfaten, sien Funk ut Vadder Gotts Geist levte un levt. Hei seggt dat so: "Ik bün dat Licht, de Wohrheit un dat Leven." Spraken hett hei toierst dörch de Stimm vun en Fru, Maria Magdalena. Un se wöörn in de letzten 2000 Johren jümmer miehr, wenn ok vele uttreden sünd ut den "Verein" un bloots noch den Mammon achterranjachtern.

Bolschewismus hett so üm und bi binah 100 Johr Minschen dörcheenanner bröcht. Dat weer måål een Oort "Gloven", vun Minschen maakt. De hebbt in "ehren" Staat Millionen Minschen ümbröcht. Een vun de "Vördenker" un Inpietscher, Karl Marx, hett seggt: "Religoon is Opium för dat Volk." Hei wüßt, dat an Ostern en Krafft för den Freden in de Welt kamen is, vör de ok disse minschenverachten Minschen-Verföhrer Manschetten hebbt.

Ik kunn nu noch miehr vun solk Beister vun fröher un hüüt uptellen. Ut uns Land kemen de, de in den Naam vun de Nordsche Rass söss Millionen Juden liek Holt in grote Avens verbrennt hebbt. Jüst wiest Gaddafi un ok Assad de Welt, wat de Düvel mit friee Minschen vörhett. Överall, woneem Minschen opstaht un na ehr Frieheit utkiekt, gläuhnt ehr de Fratze vun'n Düvel an, de ehr in Knechtschap hollen will — wat dat nu de Gewaltdespoten vun de araavschen Völker sünd orrer de Gelddespoten in uns Konsumsellschapen, de uns Gedankens verslaaven willt. Un amenn, wenn wi Liev un Seel nich verslaaven laten wüllt, amenn steiht jümmer bloots de nackte, brutale Macht. Un wi staht hüplos vör ehr. Hülplos?


Atoombomb. Bild: Wikimedia Commons

Heller lüchten aver de Osterlichten.


Foto Michal Milos/Wikimedia commons

Christ is vun'n Doot upstahn.
All uns Noot is nu vergahn.
Dor schüllt wi över froh sien,
Christ will unse Troost sien.
Kyrieleis.


Rudi Witzke
25.4.2011


na baven