In Doktor sien Töövstuv vun Richard Weigand Termine bie de Doktors, dor müst jümmer en beten Tied mitbringen. De Deern an den Tresen seeg: "Nehmen Sie doch bitte im Wartezimmer Platz!" Oha, in de Töövstuv dor seeten al twee junge Lüüd, een öllere Fro un "Fritz". Fritz is en olen Discher bie uns ut'n Dörp. As ik noch so an't Överlegg'n bün "Hett he leege Sorg'n mit sien Gesundheet?" Nee, sien Sorg'n weern vun anner Ort, un he fangt nu og luudhals mit sien quitschiege Stimm an to snacken: "Stell di vör, Richard, ik heff doch Göös, wunnerscheune witte Göös! Weest du doch woll?" "Nee", seeg ik, "weet ik nich, aver vertell mol!" "Dor har ik vunmorgen al bös Arger mit de olen Beester!" "Fritz, hest du nich grad seggt, du hest wunnerscheune witte Göös?" "Jo, aver weest du og, wat Göös för'n langen Hals hebbt? De hebt bi de Naversch de Arfden ut dat Beet reeten, twee Reegen lang, un obfreeten!" De Fro ob de anner Sied misch sik nu in: "Ik har
og mol Göös, un de
..!" Fritz keek ehr an, as
wull he seggen: "Dat is mien Geschicht, wat mischt du di dor
in?" De Fro weer erst mol still. "Jo,
girn, aver lever de Geschicht mit de Folden, un segg man Heike to
mi, dat snackt sich lichter! Also, ik weer in'n Bus no Hamborg, ünnerwegens
dor stiggt en Fro to, sett sik bi mi dohl un wi kümmt fein in't
Snacken. So eben no Rohlstedt rin, dor steiht bi en Ampel en grote
Tofel, so een, wo de Biller jümmer wesselt. Heike ward nu bien Doktor rinropen, Fritz röppt ehr noch to, "Frog mol den Doktor no de niege Creme, de schall sogor Wellbleck glatt moken!" Dat dur nu son lütte viertel Stünn, Heike kümmt rut un Fritz ward rinropen. "Na, Heike", seeg ik, "wat hett de Doktor segt to son Creme?" "Oh jo, de Doktor seeg: »Sowat gift dat, aver man blods in Bumarkt, in Fief-Kilo-Ämmer un de is swatt!« Aver nu man tschüß og, un son vergnöögte Snackeree wünsch ik mi mol wedder, bie'n Doktor in de Töövstuv! Grööt og Fritz vun mi, wenn he dor wedder rutkümmt! Un denn man tschüüs og!" 27.9.2017
|