Randfiguren

vun Berthold Cordes

Is di dat nich uk al mal passeert? Du kickst enen Film, un een von de Schauspelers kummt di bekannt vör. Du nimmst de Feernsehzeitung un kickst na, wer dat woll ween kunn; doch dor steiht nix von wegen en Iesenbahnschaffner. „Na“, dinkst du, „an'n Enn von den Film warrst du dat woll wies warrn, wat de Kerl heet.“ De Film is to Enn un nu loopt noch mal all Naams över den Naspann; in ganz dralle Bookstaven toeerst de beiden Hauptdarstellers. Dat harr gor nich nödig daan, de kennt al so jedereen, de sik för'n Western interesseert. Nu kaamt in en beten lütter Bookstaven fief, söss wiedere Naams, un nu mutt denn ja woll uk bald de Iesenbahnschaffner kamen! Doch wat is dat? Dor steiht man wohrhaftig: „u.v.a. – und viele andere.“ So, nu büst du jüst so klook as vörher.

Aver so is dat nu mal. Wer en Iesenbahnschaffner speelt, ahn wat to seggen, oder en Goorner oder en ool Fro, de in'n Supermarkt inköfft, de is nu man blots en Randfigur un nich weert, dat sien Naam an'n Enn von den Film noch mal in grote Bookstaven över'n Kassen flimmert. Jüst so geiht dat de Schauspelers, de för enen groten Oploop sorgen mööt, as dat in Kriegs- un Westernfilme faken de Fall is. Weer ja uk veel to lang, wenn disse Naams all noch mal opschreven ward.

Un doch, ahn disse Randfiguren oder wo se bi'n Film seggt, ahn disse Statisten oder Komparsen weern all disse Filme bannig leer un langwielig. Stell di vör, de Tog op'n Bahnhoff föhrt af, ahn dat en Iesenbahnschaffner dat Signaal dorto gifft, oder den Goorn vör de Grafenvilla, de nich von en Goorner pleegt ward, oder gor den Supermarkt, wo ganz alleen de Hauptdarsteller inköfft! Nee, dat weer unwürklich un keen Tokieker nöhm den Film eernst. Se hört eben afsluut dorto, de Randfiguren.

Un wo is dat in uns Leven? Uk dor hett dat männichmal den Anschien, as wenn vele Minschen blots Randfiguren sünd, un wo faken meent man, sülvst dorto to hören. Dat geiht in'e Kindheit al los, wenn een verstött ward oder een sik sülvst nich so recht in 'n Middelpunkt zo setten weet. Un in'n Beroop geiht dat wieder. Nich jedereen hett de Kraasch, sik dörtosetten un blifft sien Leven lang en Mitlöper oder ward gor arbeitslos. Un denn de velen Kranken, de behinnerten Lüüd un de, de mit dat Leven överhaupt nicht trechtkamen köönt. Uk de Utlänners ward faken in de Rull von Randfiguren sett.

Randfiguren hett dat all Tiet geven. Kiek mal op den Karkhoff un denn nich jüst dor, wo all de schönen Blomengräver sünd, nee, dor merrn an'n Rand, wo achtern Hagen glieks de Affallkuhl is. In'n Krieg as Gefangene storven oder Lüüd ahn Heimaat hebbt dor jümehr letzte Rauhsteed funnen. Af un to sünd aver uk disse  Graffsteden pleegt; denn uk all Tieden hett dat Minschen geven, de uk Randfiguren in't rechte Licht setten doot.