Billiger geiht dat nich

vun Heinz Tiekötter

In Rothenburgsort seet an'n Billhorner Meuhlenweg no'n Krieg Fru Niekamer mit ehr Kohlenhandlung. Se harr en düchtigen Arbeider mit Hans Apel, de kunn den Büssing-Laster fohrn un harr Knööf genoog, üm de Zentner-Sacken bit in veerten Stock op den Böen to dregen. Vör'n Krieg is Hans in de Fischeree as Matroos an Deck fohrt. In de Kriegstiet mook he Deenst op'n Minenfänger. Reken kunn he goot, man dat Schriftliche geev he geern ut de Hann.

In düsse Tiet stunn in de Wohnungen vun de Arbeider-Viertels noch Herde und Obens, de wurrn mit Kohlen befüert. Dampheizung geev dat in de Herrschaftshüser in Blanknees un rundüm de Alster. So leep dat Geschäft vun Niekamer und Apel in Rothenburgsort allerbest un se kemen fein torecht. 1952 hett Hans een Holthackmaschien organisiert. Mit de kunn he 2 m lange Stücken vun en Stamm inspannen un an de annere Siet keem Füerholt as Drohtbünnels to'n Anböken rut. Dat hett goot to dat Kohlengeschäft passt. Dat Holt kregen se vun de Försteree in'n Sassenwoold.

In'n Freuhjohr 1953 is Hans an een Sünndag op sien Rad no Aumöhl pett un hett sik bi den Förster en düchtigen Stopel Nodelholt utsöcht. He harr noog Geld bi sik un hett dat Holt glieks betohlt. Nu kunn nüms em dat afjogen. Afholen wull he dat bi de neegste Gelegenheit un denn harr he Foder för de Maschien.

Een Tuur mit en vullen Wogen Kohlen no Glinn hett Hans op de Obenstünn verleggt. Achteran wull he sien Holt holen, ok wenn dat denn all düster weer. Wo dat leeg, wüss he jo. He harr in'n Kroog en Hölpsmann funn'n un dat hett keen Stünn duert, dor leeg dat Holt op den Wogen. Gegen Mitternacht harr se allens tohuus in'n Schuppen verstaut.

Dree Doog loter pingelt dat Telefon in de Kohlenhandlung vun Niekamer un Apel: De Förster müss dringend mit Hans snacken. "Du Hans", sä he, "du muttst fortsens rutkomen un dien Holt afholen! Hier ward klaut un ik kann di nich garantieren, dat se sik nich ok an dienen Stopel vergriepen ward. Seh to, dat du di op de Socken mookst." De Hölpsmann harr wedder Tiet un kreeg för düsse Tuur doppelt betoolt. Düttmol hool Hans sein egen Stopel ut'n Woold!

"Süh", sä Hans Apel loterhen, wenn he de Geschicht vertell, "wenn een Rothenburgsorter sik op sien Geschäft versteiht, dor geiht nix öber. Klook sünd se all; plietsch muss du sien!"