Engelflögels in'n Tööfruum

vun Addi Kahl

Mien Fru Dokter weer in een niege
Gemeenschaftspraxis mit moderne Tööfrüüm ümtrocken. Op goot twintig Patientenstöhl — wovun jede tweete wegen „Corona“ na de
Wännen ümdreiht weer — un mit fantasievulle Biller an de Wännen kunn man de Tööftieden goot överbrücken.

Bi ’t Ümkieken in ’n Ruum füll mien Blick op bannig interessante Deckenlampen. Dor hüngen wohrhaftig an twee stiefe rot-swatte Drööh öllerhaftige messingsche Lampen-Fassungen för Glööhbeern, de mi noch an Kinnertieden bi uns in Koohstall mit ehr Lummerlicht erinner. — In mien Tööftiet weer mien Denkoort goot dormit togangen, ruttofinnen, wat sik de Lampenmaker dorbi dacht hett, messingsche
Fassungen mit sneewitte Engelflögel as pielflinke Engelgeswader dortostellen.

De annern Tövers snacken keen Woort miteenanner un harrn woll vun de Engellampen tohööcht an de Deck noch nich recht wat mitkregen. Snutenpullis wegen de Pandemie för de Flapp un gresige Hoosten un deelwies Snööv löten keen Klöönsnack to. — Gode Hölp dorför geev dat dank de unglöövlichen Mööglichkeiten vun de Handklöterkassens (Handys), un dorhen güng ok dat meerste Interesse vun verscheden Lüüd in ’n Tööfroom. Jümmers een Spooß för mi weer, to sehn, woanns de een or anner de süchten makenden Dinger levers in de Büxentasch steken laten schullen...

Na lange sitten vun goot twee Stünnen Töveree ünner dat nüüdliche „Engelgeswader“ un af un an ok maal dat „De-Been-övernanner-Slagen“ un gelegentliche Ümsetten würr ik opletzt vun Fru Dokter opropen. Dat Opstahn wegen gottsleider inslapen Been füll mi in den Momang teemlich swoor un erinner mi an mien Bandschieven in ’n Rüüch, wo mi Fru Dokter mit de Würr „De sünd all bannig versleten“ as Tospraak versööch…

„Bitte setzen Sie sich. Was haben Sie für ein Problem?"
“Tscha, Fru Dokter", smuuster ik un versööch, vermeentlichen Schalk in de Ogen to genereern. "Ik heff dor maal de Fraag, ob sik de nödige Ünnersökung bi mi in mien Öller överhaupt noch lohnen deit?“
Fru Dokter keek achter ehr’n Schrievdisch verwunnert hooch: „Aber mein Lieber, wie soll ich das bei Ihrer offensichtlichen Fitness verstehen? Fühlen Sie sich nicht gut?“
„Tscha, weten Se, Fru Dokter, in'n Tööfruum hängt tohööcht an de Deck an rot-swatte Drööh poor messingsche Lampenfassungen un de, Fru Dokter, sünd utstaffeert mit sneewitte Flögel, as bi Petrus de Engels to ’n Flegen se bruken. Un deswegen mien Fraag, lohnt sik dat noch allens bi mi — or mutt man de Engels all as liesen Henwies verstahn?“

Fru Dokter kreeg binah een Lachkrampf un meen denn avers, dat düsse Deckenlampen den Architekten vun den Nibuu antoreken weern un künstlerisch
gestylte Designerideen weern — un dat se keen beten Schuld an düssen Deckensmuck harr.

Wenn ik dat neegstemaal in den Tööfruum bi Fru Dokter to sitten kaam, weet ik, mi lött dat söte Engelgeswader weller keen Rooh.

Avers nich etwa wieldat se Musik maakt!