FresenboomKenkenkoken

vun Antje Heßler


In de Vörwiehnachtstiet weer dat för mi jümmer dat Schöönst, wenn ik na de Westküst, na mien Grootöllern kunn. Dor geev dat enen Höker, enen Bäcker un en Meierie. Sowat kenn ik vun to Huus ni. Wi leven meist an Enn vun de Welt.
Wenn ik bi mien Grootöllern weer, müss ik för mien Oma inköpen. Opleevst güng ik na den Bäcker. Dor geev dat so fien Koken un Rosinenstuten. Aver dat Best weern all de schöön Plätten. Dor weern lütt Figuren mank, en Mann, en Fru un allerlei Derten. De weern mit bunte Parlen bestreut. Kenkenkoken wörrn de Plätten nöömt. Un wat dat in de Backstuuv gut rüken de!
An Sünnerklaas geev dat de fien Plätten to'n Kaffee. So sünnerlich goot smecken de gor nich. Se weern meist man en beten hart un dröög. Mien Opa düker se jümmer in sien Kaffeetass, sünst kunn he se ni bieten. Avers smuck weern de Pletten ja man eenmal. Mitünner heff ik se mi ok verwohrt. To Wiehnachten hüngen so'n Pletten ok an den Wiehnachtsboom.

Fresenboom

Eerst as ik groot weer, heff ik över de Bedüden vun de fienen Figurenplätten höört. Lang Tiet bevör de Wiehnachtsboom in uns Stuven keem, geev dat al de "Kenkenkoken". Ganz fröher weern disse Figurenkoken as Opfergaav för de Götter. Later funn man se an so'n Holtgestell, dat mit Buchsboom-Immergröön ümwickelt weer. Dat Gröön bedüüdt Höpen up dat tokamen Johr. Dat Holtgestell weer ut höltern Krüzen mit en Bagen doröver. Buten üm dat Gestell weer dat Gröön, un in de Mitt stünnen de Tier- un Minschenfiguren.
Dat weer dat, wat man hüüt noch as "Friesenboom" an de Westküst andropen deit. De Friesenboom is keen Ersatz vör den Wiehnachtsboom. Dat is wull de Meen vun de mehrsten Lüüd, wieldat dat an de Westküst so wenig Bööm geev. Nee, de Friesenboom is en Vörlöper vun unsen Wiehnachtsboom. Dörch den christlichen Globen kregen de Figurenkoken "Kenkenkoken" ehr Bedüden. De Friesen nömen dat Christkind "Kenken" ("Kindchen"). Ünnen an den Boom stünnen Adam un Eva un an de Siet blangenbi en Mann un en Fru. Dat weern wull de Buurslüüd. Babenöver weern de verscheden Deerten un ganz babenup de Hahn. He gell al vör heel lange Tieden jümmer as Wächter un Wecker. Hüütodaags süht man em up Kirchtorms. De Appeln un de up een Band uptrocken Rosinen gellen as Wunsch na een goot tokamen Johr. Baben up den Bagen weern noch veer rode Lichten anbröcht. De süllen in de düstere Tiet de bösen Geister verdrieven.
Wenn ik nu hüüt so enen smucken Friesenboom seh, war ik jümmer an mien Kinnertiet erinnert. Annerletzt heff ik nochmal so'n Pletten, so'n "Kenkenkoken" probeert. Ik müss den Koken nu ok in den Kaffee indükern, sünst kunn ik em ni twei bieten. Mi güng dat nu jüst so as mien Opa. Lieden mag ik de bunten Pletten aver noch jümmer gern. Ik freu mi, wenn ik se an en Friesenboom hängen seh. Dorüm heff ik mi ok enen Friesenboom toleggt.


Foto vun'n Fresenboom: Rudi Witzke
4.12.2005


na baven