De HaasDe Hasen danzt

vun Rudi Witzke


„Vadding, Vadding!“ Ganz ut de Puust is de lütt Butscher — „Vadding, kumm un kiek maal, bi uns achtern up de Wisch! Dor danzt de Hasen!“

Hinnerk geev kein Rauh nich, Vadding müßt mit. Un richtig, dor up de Huuskoppel sprüngen se in de Hööcht un haugten sik mit de Vörrerpoten, de Hasen. „Vadding, wat schall dat, sünd de füünsch up eenanner?“

„Aver nich doch, de freugt sik, dat de lege Tiet mit Ies un Snee vörbi is. De Sünn hett ehr hüüt warmt. De danzt den Vörjohrs-Freuden-Danz!“


Foto: Pixelio, Templermeister

Un richtig! Negsten Dag weern wedder twei togang un danzten. Dor müßt de Buttscher den Danzplatz doch maal unnersöken. Wat weer dat! Een Wunner! De Hasen harrn ut Freud Eier leggt, schööne sprenkelt Eier. — Mudder hett em se kaakt.

Dat Johr vergüng. Hinnerk müßt jümmer an dat Wunner mit den Hasendanz un de Eier denken. De Winter keem un güng. – Un denn weer dat wedder so wiet. De Sünn keem höger, de iersten Bodderblaumen blöhten. Dor danzten de Hasen wedder. — De Lütt sliekert avends na den Danzplatz. Nix! Kein Eier!

Hasen-Eier
Kiebitz-Eier,
Foto: Wikimedia commons, Rasbak

Un dat Lege kümmt noch: Neegst Johr weer dat nau so. Dor seet hei achter’n Holtdiemen un hulte. Vadding kreeg dat Gewimmer mit. Un sien Jung vertellte em allens. Na, dat barmte den Vadder: „Weitst wat, Hinnerk! Ik heff letzt höört, dat de Hasen nu bloots noch an Ostern Eier legt. Is ja nich miehr lang hen bit Ostern!“ – Mit Mudder wöör afmaakt, dat se Vadder drei Höhnereier kakte un mit Zibbelschalen farvte. Vadder is denn vör Dau un Dag an’n Ostermorgen hen na den Hasen-Danzplatz, hett een lütt Nest buut un de drei Eier rinleggt.

Wat weer dat för en Juchzen, as Hinnerk de Eier fünn. Un siet de Tiet gifft dat den Osterhasen, de de Eier bringt.

Hinnerk wull dat aver nau weiten: „Woso gahn Oma un Opa un Tante Mieke denn to Kark un nich na’t Eiersöken, Vadding?“

„Ik glööv, de köönt dat Kolsterin vun de Eier nich af,“ weer Vadders Anter. „Un gaud to Faut sünd se ja ok nich miehr.“

„Letzt hebbt se vun een Jesus snackt, wokeen is dat?“ „De is för de olen Lüüd un den Pastoor. Dor aver kenn ik mi nich so gaud ut. Wat süß dor noch an Ostern loos weer vör so lange Tiet, dat is wat för de olen Wiever un stöckerigen Kierls, de an den Morgen in Kark gahn un jümmer ‚Lalelujaa!’ raupen.“

Hinnerk weer aver nich tofreden, binah obsternååtsch meint hei: „Weitst wat, Vadding? Ik warr denn lever maal de Oma fragen. Se seggt: ‚Dor is een Licht.’ Dat heff ik aver noch nienich seihn.“


Ostern, Digitalbild Rudi Witzke


24.3.2008


na baven