Wees fief Minuten still
1. November


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing

Gott is Leevde; un wokeen in de Leevde blifft, de blifft in Gott un Gott in em.

1.Johannes 4, 16

Passt wi nipp op den Text! Ok wenn uns Logik so seggen wöör: Bloots de, de leevt, blifft in Gott. De Bibel seggt anners: Bloots de blifft in Gott, de in de Leevde blifft. "In de Leevde blieven" heet nich "leeven"! Denn weer ja jede Idealist in Gott, denn he hett leevt; Sokrates weer in Gott, denn he hett leevt; mennig Heiden weern in Gott, denn se hebbt leevt.

"In de Leevde blieven" heet: so hanneln, as Minschen doot, de leevt warrt. Sünd wi Lü, de leevt warrt, un wüllt wi leevt blieven? Da liggt dat an! Laat wi us vun em leeven? Leevt wi also as Leevte? Leevde in't Niege Testament is alltied bloots Reakschoon op sin Leevde.

Wat doot wi also? Leevt wi mit Temprament, mit Charme, mit Sorgen un mit Grämen un mit sülvstegen Pien, leevt wi as Martyrium? Mag us de Welt Denkmalen setten un muchen de Päpste us hilligspreken: Wenn wi nich as Leevte leevt, denn leevt wi nich na dat Niege Testament. Blievt wi in sin Leevde? Da hangt allens an. Blievt wi? Doch, wi blievt. Wieldat he dat schafft, wieldat he us leevt. Us, sogoor us, de wi so selten vun sin Leevde leven wüllt.

Di toleev will ik nu allens wagen, as ik doch vun di leevt bün.


8.11.2009


na baven