Wees fief Minuten still
11. Juni


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing
To'n Anhören hier klicken:
Lesen deit Marlou Lessing.

Un Elia stunn op un eet un drünk un güng dör de Kraft vun düsse Spies veerdig Daag un veerdig Nächt bet na den Barg Horeb.

1. Könige 19, 8

"Düsse Dag höört Gotts Kinner to, sünnerlich de, de in Bedrängnis sünd", so höör ik eenmal en Paster in en Avendmahlspredigt över düssen Bibelvers seggen. Elia weer in Bedrängnis. Beladen mit sien Opdrag, findt he keen Steed nich in de Welt, dor ruhig to leven un sien Broot to eten. En Befehl weer nödig, dat he överhaupt eten un drinken dä — sünst weer he ahn de Knööv vun düsse Spies op de Reis gahn.

Wi maakt uns faken op de Reis un denkt, den Befehl, vun Gotts Woort un Sakrament to leven, den kunnen wi achteran setten. Un wi kaamt nich an't Teel. Wi maakt slapp. Wi stekt op. Wi besweert uns över Gotts Tomoden. — Dorbi weer't so licht! Denn sien Jück is sacht un sien Last is licht, wenn wi op sien Befehl höört un eet un drinkt un in de Kraft vun düsse Spies vöran gaht. Den gröttsten Weg kannst nich mit Tabletten gahn, ok nich mit Riet-di-mal-tosamen. Dat geiht bloots dör de Kraft vun de Spies, de ut Gotts egen Hand kümmt.

Gotts Befehl is kloor. Warrt wi em hüüt folgen? Morgen ok?

Dien Woort, o Herr, laat alltied ween de Lücht vör unse Fööt;
holl dat bi uns schier, kloor un schöön, dat wi dorut geneet
Kraft, Raad un Troost in all uns Noot,
dat wi in Leven un in Dood
bestännig op di truut.

David Denicke


28.6.2020


na baven