Wees fief Minuten still
7. Juli


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing

De Herr, din Gott, is bi di, en starke Heiland.

Zephanja 3, 17

Bi di persöönlich! Entweder gifft dat en persöönlichen Gloven orr gor keen. Entweder hebbt wi en persöönlichen Gott, orr wi meent nich den, den dat gifft. Denn Gott denkt persöönlich. He hannelt ok persöönlich. As starke Heiland.

Eegenaardig: Twoors steiht da "du", de twete Person Singular, en direkte Anreed, man meent is nich en enkelte Minsch, sünnern de Gesamtheit alltohoop. Wokeen de Bibelsteed opsleit, warrt wies, dat Zion ansnackt is, also de Gemeen, dat utwählte Volk. Zion sünd wi, de wi sin Naam nöömt un in Gott sin Stadt leevt. Zion is de Kark. Un liekers: Entall? Persöönlich? Gellt dat för di un mi?

Dat is as bi de Klock! Se lüüdt de ganze Gemeen tohoop, un liekers röppt se jedeenen enkelten. De Klang geiht över all Däcker un dringt in de Stuven, avers elkeen mutt för sik entscheiden, wat he den Klang folgen will. Liekso is de Roop: "De Herr, din Gott, is bi di!" all Minschen seggt, avers elkeen enkelte mutt sik dat sülven toseggen laten, mutt Ja seggen dorto.

Och nimm mi hen, du Langmoot sünner Maat;
faat mi ja fast, dat ik di nich verlaat.
Herr, wenn du snackst, denn höör ik mit Ajess;
wies du de Richt; din Künn is ja de best.


5.7.2009


na baven