Wees fief Minuten still
9. Dezember


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing

Du avers, Dochter Zion, frei di över all Maten, un du, Dochter Jerusalem, juchhei vör Freid! Süh doch, din König kümmt to di, en Gerechte un en Hölpsmann, arm, un he ridd op'n Esel, op en Fahlen, dat Lütt vun de Eselstuut.

Sacharja 9,9

Dat Jesus Christus, uns' König, as en Gerechte keem, dat hebbt's nich per Afstimmen fastleggt. Dat düsse König gerecht is, dat is Gotts Urdeel över em, nich dat Urdeel vun de Minschen. De Minschen hebbt em nämli en Ungerechten nöömt, wenn he t.B. de Sünner un de Lü vun'n Toll to sik inlaadt hett. Man Jesus vun Nazareth weer gerecht, wieldat he dä, wat Gott wull. He is de, de Gotts Gesett erfüllt hett. Bi em geev dat keen Minuut in sin Leven, in de he nich mit Gotts Willn övereen weer. Bi us is dat ganz anners.

Wi kehrt us ja bloots stückerwat Minuten per Dag orr per Week orr per Maand an Gott. Jesus avers hett in eensento op Gott höört, as en Jung op sin Vadder hören deit. Allens, allens!, würklich allens weer bi em en anduern Hanneln na Gott sin Antern. He weer gerecht för us.

Woneemher weet wi dat? Dat neegste Woort al in densülven Text seggt dat: He weer nich bloots en Gerechte, sünnern ok en Hölpsmann. Sin Gerechtigkeit is för us. He schenkt ehr weg, dat wi us op ehr beropen köönt. Dat kannst di meist nich vörstelln! Is liekers wohr.

Nu sünd wi gerecht woorn dör din Gerechtigkeit. Wi freit us över din Hölp an us.


30.12.2008


na baven