Wees fief Minuten still
14. April


Andacht vun Heinrich Giesen, in Platt bröcht vun Marlou Lessing

Jesus sä to Maria: 'keen söchst du?

Johannes 20, 15

As wi Kinner vör den Dood vun uns Moder mit ehr de Graffstä besnacken dään, sä se: "Dat's doch klaar, leggt mi blangen Vadder. Man ji, söcht ji uns beed nich dor! Wi hangt ja an uns Heiland sin Hals."

Wenn wi to Oostern op de Karkhöff gaht, denn söcht wi nich uns Öllern un Bröder un Süstern un Kinner. Wi denkt sachs an ehr in Leevde un Dank. Man Christenlüü dröfft weten, dat se dor nich liggen doot. — Denn to Oostern lääg Christus nich mehr in't Graff. Maria söch twoors dat Graff, wull de Kränz torechttucken un plegen un wenen. Man de, den se söch, stünn achter ehr. He weer nich in'n Tod fungen bleven. He leev.

Ümdat dat so is, ümdat dat Graff lerrig weer, bruukt wi uns Doden nich in de Gräver söken. Un wi bruukt uns sülven nich in poor Johr orr Maand orr Weken dor vermoden. De, de as Eerst dat Graff tweisprengt un achter de söken Maria stahn hett, de steiht ok achter us un seggt: "Min Graff is lerrig. Juun Graff schall ok lerrig ween. Denn ji schallt ween, woneem ik bün."

O Gott un Herr, du hest den Dood sin Macht wegnahmen. Wi starvt. Man du steihst in de Starvstünn praat un seggst: Kaamt wedder, ji Minschenkinner! Nimm ok us denn op. Segg du uns din Leven to, dat wi keen Bang nich vör den Dood hebben mööt.


26.3.2008


na baven