De Insegnung

vun Günter Weber


Ik bekiek mi de Konfirmanden an den letzten Sünndach na Epiphanias so vör mi in uns Kark. Komisch, dink ik so, de Jungs kieken ümmer so wat mickriger ut de Wäsch as de Deerns.

Dat wast vör över 6o Jahren bi uns ok all so. Nee, ik will man nich grotmulig sien. Künnt ji allemol op dat Bild ünnen seihn. Ik was al to Beginn van de föfftiger Johr enen staatschen Kierl. Ik was ok wat later inne Schaul kamen, as wi ja von Pommern rutschmeeten worren sünd. In so ein lütt Dörp bi Demmin is denn dat Läben niech losgähn. Hier bin ik op dat Bild rechts. Mien Grootöllern un mien jüngsten Brauder, de nu al dod is.

Die Konfirmanden in ons Kark künnen ja hüt nie nich 2 Minuten still sitten. Wenn wi dat so in unse Kark gefritzt harn... van boven vanne Kanzel wast de 2-Meter-Mann Pastor Beyer runnerkamen und har uns lang maakt! Ik seih denn grooten Kierl ümmer noch mit sien 98er Sachs. Wenn hei von Golchen keem, denn möt hei ja die Gangschaltung anne rechte Siet van den Tank bedeinen. Dat maakte hei ümmer met den rechten Knei. Wi hemm ümmer lacht un secht: "As en Aap op denn Schliepsteen!" Dat dörf hei nich hüürn.

Ik heff ja ümmer wat Last met em hatt. Ik was enen gauden Konfirmand, ik was awer ok de met dat gröttste Muul. För jeden Spijök tau hebben. Uns Oma dörf dat alles gor nich weiten. Ik was ja ut dat Fegefüür gar nich wedder ruutkamen!


Hier bün ik (rechts op dat Bild) mit mien jüngsten Brauder in ons Kark

Äwer nau Sundags inne Kark? Half teihn, de Pastor sitt all vörn. Da kämen denn noch een poar an. Fläzen sich inne Karkbänk. Nee, keen lütt Gebet un keen Fraag, wat wi singen willen? Ik glöv ümmer, de sünd noch gor nich waak. Jau, denn vertellen sei ierstmol, wat't gistern Awend in dat Kiekschap gäwen hett.

Uns Küsterin "Kornelia" hett dat äwer so regelt: Sei kiekt di an, denn is ratzikäl Rauh. — Na de Konfirmatschon sühst keinein miehr van de Dremmels inne Kark.

Hier bi uns an'n Niederrhein, wo ik nu leven do, sünn de Evangelen ja in de Diaspora. Hier vertellt man sich ümmer Döneken: De Preester van de Katholen seggt vör den Pastor van de Evangelen, "Nee, nee, wat hebben wi doch Last mit de Dohlen in denn Karktorm! Sei schieten allens vull. Wi hebben al allens versäukt, üm sei tau verjagen. Nix deit helpen." "Dat Problem hebben wi ok hatt", seggt de Pastor van de Evangelen. "Wi hebben de Dohlen alle mol konfirmiert. Vun da an hebben wi sei nie nich mehr seihn!"

Ik moet ümmer an mien Konfirmation dinken. Da heff ik dat ierste Moal enen niegen Antog, Hemd, Schlips un Schauh kregen. Dat bi 15 (in Wüür: föftein) Mark Vullwaisenrente. Mit de Konfirmatschons-Saken bün ik noch Johren op den Tanzboden weest. Ik full nich op. De annern hadden ok nix Bäteres an!

Dat kümmt mi in den Kopp an den letzten Sunndag na Epiphanias.


An de Tollense. Bild Botaurus/Wikimedia Commons


Fotos Karkenbinneres: Ewald Eden
26.12.13


na baven