Un is dat Leven ok vun Isen —
ji köönt us doch wat Beters wiesen:
Ji wiest uns Levens Sünnensiet
dör lange Tied!

Un is dat Leven ok mal swoor —
ji maakt us doch wat Beters vor:
Al ganze fiefunsösstig Johr
sünd ji en Poor!

Un schient dat Leven ok mal ruug —
doch winnt de Leevde, winnt de Truu!
Wi kiekt vull Freid mit ju torück
un wünscht ju Glück!