Uns Hanning* is hüüt boren.
Dat freit uns as verdull!
Fraag nich, vör wo veel Johren —
dat speelt doch gor keen Rull!

De Dag is wat Besünners,
is Hannes* Dag vun Ehren.
So kaamt denn, Lü un Kinners,
un laat uns grateleren!

Uns Hanning* is hüüt boren.
De Dag, de mag vergahn.
Man Leev geiht nich verloren,
un Fründschap blifft bestahn!

* Hier den Naam vun't Bortsdagskind insetten!