Pass up!Uppasser

vun Karl-H. Nissen


Uns Jung wahnt in en lütt Straat in en lütt Huus. Glieks in't nie Johr is jüst vör sien Huusdöör en nien Gully inbuut worrn. Dat müß sien, de olle weer möör.
De Bustell is denn afsparrt worrn, as sik dat höört. Liggen bleven is blots en Hupen Eerd. Un de leeg dor so en viertel Johr lang — bet vör en poor Daag.

"Hett sik denn keen dorüm kümmert?" fraag Fründ Korl.

"Kümmern? Du meenst, dat een nakiekt, wat nu woll allens up de Reeg bröcht worrn is? Nee, Korl — so'n Lüüd hebbt wi fröher mal hatt, wi hebbt de "Löper" nöömt orrer "Viez", de kemen meist tweemal an'n Dag to kieken. Männichmal, wenn dat en vigeliensch Arbeit weer, stünn de ok den ganzen Ruum up!Dag dorbi. Af un to keem denn ok de Inspektor sülms orrer de Meister. Ja, so wat hett dat bet vör wenig Johren noch geven. Man, disse Lüüd gifft dat hüüt nich mehr, de sünd wegspoort."

"Un keeneen is mehr dor to'n Uppassen, dat allens sienen richtigen Schick hett?", sinneer Korl un schüttel sienen Kopp. "Denn kann een ja ok de Saak mit de Brüüch an de Obertrav' verstahn, de nich passt hett, — un ok dat mit dat verkehrte Holt an dat nie Klo. Wenn dor keen Kontrolleur is, denn gifft dat "Brüllbeton" up de Autobahn, un an den nien Bahnhoff in Berlin fallt de iesern Drägers dal. Dat is ja, — dat is ja tragisch."

"Du weeßt doch, Korl, wi mütt spoorn, un dor sünd se bi de Lütten mit anfungen, keen "Löper" mehr, keen "Viez", Uppassen is vörbi. In männich Handwark gifft dat keen Meister mehr. Deit nich mehr nödig, dat de jungen Lüüd dor up lehrnt, seggt uns Böversten. Ik weet, bi di hangt dien Meisterbreef an de Wand. Man dor is dat denn bi de nächst Generation bald mit vörbi.
Schosteenfegers bruukt wi ok nich mehr un ok keen Aftekers. Du kannst di freun, wenn dat noch richtige Doktors gifft un wenn du mal enen Schutzmann sühst."
Korl leet den Kopp hangen un keek ganz benaut in sien lerrig Glas.

Dor kloppt Anneke em sinnig up de Schuller.
"Tööv af, Du kennst dat doch: Rin in de Kantüffel, rut ut de Kantüffel. Bald markt wi, dat so'n Uppassers nödig sünd. Un ok de goden, ollen Meisters mit den schönen Breef an de Wand."

Pass up!"Un wat is mit den Hupen Eerd bi dienen Jung vör de Döör?" keem Korl up den Anfang vun unsen Snack wedder trüch.

"Tja, he hett fix rümtelefoneert bi't Amt un so. An'n End harr de Buu-Firma funnen, de dat doch rein weg vergeten harr."

"Hm — denn harrn de wohl ok keen Uppasser."



na baven