Nie Johr

vun Karl-H.Nissen

Wi hebbt tohoop seten, so as jümmers, kort na Niejohr. Korl keem to 'n Kaffee un wi snackt över dat letzt Johr un wat dat nie bringen mag. He harr för Anneke enen lütten Blomenpott mitbröcht, för mi en Stück Marzipan. He weer överhaupt so anners, so ümgängig.

"Segg mal, hest du en Bruut? Orrer fehlt di villicht wat?"
Nee, dat weer dat nich. Oltjohrsavend harr he sienen Naver to Besöök hatt, so mit Punsch un Berliner, weer ganz komodig, so as he vertell. Se harrn ok över dat letzt Johr snackt. Toeerst harrn se schimpt, över de Politik un över dat Geld, dat wi kenen Bischop mehr hebbt in uns Stadt, un wenn du na de Marienkirch rin wullt, denn nehmt se Intritt vun di. De Bus is al wedder dürer worrn, un uns Footballverein, o nee, un dat Fernsehprogramm an 'n Silvesterabend, un de Krankenkass wull siene nien Tähn nich betahlen... So hebbt se wohl en ganze Tiet rümquarkt.

Avers se hebbt ok mal stillswegen un hebbt de Been lang maakt in ehren Sessel. Denn hebbt se noch enen Punsch drunken, un denn, so vertell Korl, hett sien Naver meent: "Segg mal, geiht uns dat nich ganz goot? Wie hebbt to eten un to drinken. Wi hebbt en warme Stuuv un en egen Bett. De Rente is jümmer pünktlich kamen. Wi sünd noch ganz goot to Foot. Dat is doch wat."

Eerst wull Korl, he hett dat so vertellt, dor fix gegenan, as dat sien Oort is. Man denn hebbt de beiden sik wat vörnahmen för dat nie Johr.

"Nich jümmers en muulsch Gesicht maken. Wenn wi bi'nanner sitten doot, denn vertellt wi in Tokunft blots noch, wat wi Godes beleevt hebbt." Un denn hett Korl dat lütte Glas mit den Kloren nahmen un hett seggt: "Un dat köönt wi ok versöken: Prost. Up en gods Johr."

Un nu: Torte eten!