Besöök in't Dörp

vun Claus Günther


Guten Tag. Ich will mich hier mal umsehen. Vielleicht ziehe ich aufs Land!

Jou.

Was — äh — was hat dieses Dorf denn so zu bieten?

Ooch … egenlich gor nix.

Ach was. Das glaub ich nicht. Es heißt doch immer, Landleben sei gesund —?

Jou.

Na also. Und kulturell ist hier doch sicher auch einiges los —?

Karkhoff.

Wie bitte?

Op'n Karkhoff hebbt wi noch ole Graffsteen, noch vun vör den Kreeg.

Und das ist alles? Kulturell?

Nööö.

Was denn noch? Nun lassen Sie sich doch nicht jedes Wort —!

Kasper.

Ah ja, Amateurtheater, verstehe. Und wo ist die — also die Bühne?

Hier. Bi mi ut'n Finster. Ik mook Sünndags jümmers Kasper för Hinnerk, mit so'ne Handpopp. Hinnerk is eerst veer, annere Kinner hebbt wi hier nich mehr.

Kein Nachwuchs? Na, so was! Da könnte ich vielleicht —

Nö. Du büst to oolt. Junge Deerns hebbt wi hier sobiso nich, de mehrsten Froons in uns Dörp sünd över söbentig.

Aber Sie haben doch sicher Internet!

Klapprekner un so'n Gedöns? Nö. Un de Ackersnacker funktschonert hier ok nich.

Acker — Acker was?

Ackersnacker. Hääändy.

Ach. Ich dachte immer, heutzutage — na schön. Wo ist denn hier eine nette Gastwirtschaft?

De Kroog? Den hebbt's dicht mookt, as Hein doot bleven is. Hein weer de Weert. Aver verdeent hett de opletzt ok nix mehr. De mehrsten Lüüd sünd wegtrocken, un wi annern kunnen jo nu ok nich egolweg supen.

Hören Sie, guter Mann. Sie haben aber doch sicher eine Bank? Ich müsste nämlich —

Jou.

Na, Gott sei Dank. Ist die gleich in der Nähe?

Jou. Hier. Sett di man daal.

Also — also das ist doch, also wirklich —! Ich muss doch sehr bitten!

Deit mi leed. Aver nu segg ik di mol wat. Wi hebbt hier keen Kroog un keene Bank mehr, keen Dokter und keen Bäcker, keen Putzbüdel — ik meen Hoorsnieder, keen Tehndokter, keen Supermarkt, keen Gröönhöker, keene Aftheek, keene School un keen Postamt!

Ja aber, aber ich meine, Sie müssen doch — gibt es denn gar nichts Positives?

Doch. Monokultur. Raps oder Mais. Dor kannst riek mit warrn.

Reich werden? Verstehe. Aber das äh, Zwischenmenschliche, kommt das nicht zu kurz?

Nö. Wi snackt jo af un an mit Hinnerk siene Öllern, miene Fro un ik. Hinnerk sien Vadder bringt alle veerteihn Daag ut de Stadt 'n Container Dosenbeer vun Aldi mit. Denn wackelt hier de Wand, dor kannst op speen!

Hm. Tja. Bisschen wenig, oder? Trotzdem. Ich meine, man soll die Kirche im Dorf lassen.

Nee, unsere Kark hebbt wi jo ok nich mehr. Den leven Gott hebbt's rutsmeten, uns Paster glieks mit, un nu is dat 'n Danzdeel mit Rock un Pop un Pipapo un wat weet ik.

Was Sie hier dringend brauchen, ist ein Gewerbebetrieb!

Dat weet ik.

Und genau den kann ich Ihnen bieten. In Zukunft produzieren wir hier —

Nee nee.

Wie bitte? Sie wissen ja noch gar nicht, was wir — natürlich muss das alles geregelt werden, sobald wir uns einig geworden sind. Nicht, dass womöglich die Polizei —

De bün ik.

Der Ortspolizist? Wie schön! Aber noch wichtiger ist ja der Bürgermeister.

De bün ik.

Der sind Sie auch? Na, wunderbar! Dann können wir ja —

Gor nix köönt ji.

Aber Sie haben ja noch gar nicht — es geht um Mehr-Ertrag durch Pflanzenschutz!

Dat weet ik doch! Glyphosat heet de Schiet! Un wenn du Mettenmoors di nich stantepee mitsamts dat Gifttüüg vun'n Acker moken deist, denn roop ik miene Hunnen!

Bester Mann, nun hören Sie doch erst mal —

(De Hunnen knurrt)
Hasso! Rex! Fass!


10.6.2018


na baven