Holocaust-MahnmalDenk mal

vun Dieter Guderian


De negente November is een Schicksalsdag för Dütschland. Man bruukt gor nich mehr optotellen, worüm dat de veelen Male güng. De meersten weet dat all.

Wat ik seggen wull, is dit: An'n negenten November 2007 hett de Dütsche Bundestag besloten, dat se in't Johr 2009 all wedder en nieget Denkmal in Berlin hensetten wüllt. Dat Denkmal schall an de fredliche Revolutschon in Dütschland in't Johr 1989 denken helpen. De Grönen und de Roten ("Die Linke") wüllt noch een Denkmal darto in Leipzig hensetten. Dat erinnert mi so'n beten an een GeschicOle Grenztoornht ut de "Buddenbrooks": dor güng'n de Lüüd vör't Lübecker Rathuus. Se wulln 'ne Republik hebben. De Börgermeester anterte: Ji hefft doch all een. Dor reepen de Lüüd: Denn wüllt wi noch een hebben.

DDR-Grenzsuldaten

 

 

 

 

De Frag, de ik mi darbi stellen do, is, wat de meersten Dütschen eegentlich dormit anfangen schüllt. Wer all de beusen Tieden beleeft hett, de ward se ok so nich vergeten un freit sik, dat wi nu wedder alltohop sünd. Nu köhnt de ut'n Osten frieweg no'n Westen fahrn un de ut'n Westen no Osten, wat allerdings blots een poor Wessis moken doot. Wenn een sik an de beusen Tieden in de DDR erinnern will, dennso find he all hüüt ganz veel Steden, wo he sik Gedanken öber de verleeden Tieden moken kann. Un de jungen Lüüd un de ölleren, de wennt sünd, dör dat Internet to surfen, wat bruukt de so een Monument? Denk mal no!

Denkmal för MueropperVör een poor Johrn hebbt se all mol een gewaltig Denkmal achter dat Brandenborger Door sett, dat Holocaust-Mahnmal. Ok darmit weet ik nix antofangen. Ik will nu nich seggen, dat dat keen Kunstwark is. Versöch du mal, an so een groten Platz eene Skulptur hentosetten, de so super schapen worden is. Ik weet blots bi'n besten Willen nich, wat dat mit de Shoah to don hett. Dat is een Stee ahn Stille, dor danzt de Bär, dor speelt Kinner. So eenen scheunen Aventeuer-Speelplatz gifft dat nich noch eenmal in de grote Stadt Berlin. Dor verdrückt sik männich een Por, üm sik twüschen de Betonklötz to knutschen, dor springt de Jungs öber düsse "Stelen", dat makt se bannig veel Pleseer. Wenn du weten wullt, woans dat beter lett, denn kiek di no de stillen Stee üm. Dor gifft dat jümmers noch veele, wo een sik an de Verbreken erinnern kann. To'n Bispeel de gröttste jodsche Begräffnisplatz in Weißensee, dat Hus vun de "Wannsee-Konferenz", de "leddige Bibliothek" an'n Bebelplatz, de Niege Synagoge in de Oranienburger Straat un ok dat jodsche Museum an de Lindenstraat un noch veele annere Stee. Ok annerwo Holocaust-Mahnmalin Dütschland gifft dat ok hüt noch veele "Orte des Gedenkens", as se nöhmt ward.

Över dat Holocaust-Mahnmal geef dat üm dat Johr 1999, as de Bundsdag dat besloten harr, bannig veel Striet. De Vörsitter vun de Jodsche Gemeen in Berlin hett dormals wat vun Horror seggt. Dunntomalen wär Wolfgang Thierse Präsident von uns Bundsdag. He schreef den Vörsitter een Breef, üm em to verklorn, dat he Respekt hebben schall för dat, wat de Bundsdag besloten harr. Dat Thierse männichmal nich weet, wat he snacken deit, hefft wi jo jüst beleeft, as he den olen Kanzler Kohl wegen Hannelores Dod in de Pann haut hett. Henryk M. Broder mit sine scharpe Tung hett domols Herrn Thierse schreeven: Nu weeten de Joden, wo't lang geiht. As de Nazis de "Endlösung" moken dähn, güng dat nich ahn se. Nu aber gönnt se de Dütschen ehr "Trauerarbeit" nich. Eenfach undankbar! Denk mal!



na baven