Mien Zucchinibeet

vun Meike Balzer-Fraun

Dat letzte Johr heff ik na de Ieshilligen nich een Zucchiniplant mehr kregen.

Dorüm heff ik dit Johr al an'n veerten Mai tolangt. Teihn Daag stunnen de dree lütten Pött nu daags buten in en schulig Eck an de Huuswand un nachtens binnen op'n Kökendisch. Fein wussen sünd se. De Pött weren bald meist to lütt.

Blots na de Ieshilligen woor't ja noch wedder so wat vun koolt, dat ik de lütten Planten in gröttere Pött ümplanten muss. Daags buten — nachtens binnen.

De eersten Junidaag woor't denn endlich 'n beten wat warmer, man mit asig veel Wind in'n Grööntüüchgoorn.
Nu hölp dat aver allens nich — de groten Pött weren wedder to lütt, de Planten mussen rut! Se kregen en feinet Plantenvlies as Sünn- un Windschuul, dree Backsteen ümto (de hoolt den Wind af un de Wärmde fast) un en Toonpott dichtbi in de Eer för dat Water (höllt de Blöten dröög un spoort Water).

De Zucchini warrt reinweg verwöhnt!

Na also, se diegt doch al!

Un Water weer nu bitter nödig! Teihn Daag lang, dreemal den Dag. Jüst so as een sien Pillen bruukt. Dat weer ja so wat vun hitt un dröög. Langsam seeg dat aver ut, as of de Planten footfaten deen. De eersten Frücht wussen, un mit den ‚richtigen' Regen an'n 23. Juni kemen se orntlich in Gang.

Twee Maanden lang harr ik mien Zucchiniplanten nu al heegt un pleegt, as de grote Storm keem.
Wat hett de de Planten tosett! Stängels afknickt, allens dörchenanner tüdelt un upletzt noch en richtig kole Nacht mitbrocht.

Wedder keen Zucchini dit Johr?

Ne. As so'n lütt Wunner hefft sik de Planten verhaalt, de afknickt Stängels sünd wiederwussen, un veer Daag na den Storm harrn wi en snutenlecker Mahltiet.

Hm, ja, dor kann een gegenan!

Nu wasst un blöht de Zucchiniplanten as dull. Wenn dat so wiedergeiht, mööt wi bald mal "Füllt Zucchiniblöten" eten — anners kaamt wi dor gor nich gegen an.

Ik hööp nu blots, dat wi nich ok noch över en Hagelschuer wegkamen mööt.