Hämatit Vörstellt vun Anke Nissen | |
Natuur:
|
Hämatit is de hartest Abart vun't Eisenoxyd.
Hämatit is nich magnetisch,
in'n Gegensatz to Magnetit/Martit. |
Chemisch Tosamensetten: |
Fe2O3 = kristallisieert Iesenoxyd. |
Härte: | 5,5 - 6,5 (Diamant hett de Härte 10.) |
Farv: | bruunroot bet sülverswart, swart-sülvrig, glänzend. Warrt geern al Smucksteen bruukt, denn he is nich so düür. |
Naam:
| kümmt vun't griechisch Haima = Bloot. Wenn Hämathit schlepen warrt, faarvt sik dat Schliepwater (Water to'n Köhlen)) blootroot. Dorüm hett al Theophras (350 v. Chr.) dissen Steen in sien berühmt Lapidarien: Haematitis (Blootsteen) nöömt. |
Vörkamen:
| in Indien, Brasilien, Australien, Schweden |
| |
Wespensteen An
enen richtig schönen Sommerdag, dor vertell uns Enkeldeern Elene (se weer
so söß Johr olt): Geschichte Vun Hämatit warrt al in de Äneis vun Vergil (1. Jh. v. Ch.) schreven, de Steen weer also in de Antike bekannt. Archäologisch Utgraven wiest, dat Hämatit bi de Babylonier un Ägypter as Smucksteen bruukt worrn is. De ollen Greken un ok de Ägypter bruken Hämatit gegen vele Krankheiten, so gegen Ogenlieden. Dorto hebbt se em heel fien mahlt un mit Honig vermischt Hämatit gell as Schutzsteen för Krieger, denn man hett glöövt, he kunn blöden Wunnen to'n Stillstand bringen un Wunnen heilen laten. Wirken un Legenden In fröhe Tieden weer he as "Töversteen" (Zauberstein) in'n Bruuk, hüüt kennt wi em as "Glückssteen". Ja, un na de Utsaag vun uns Elenchen (kiek baven) is de Hämatit denn ja ok goot as Amulett gegen Wespenstiche to bruken! Mien kloken Böker
de mien leef Mann geern mien "Hexenböker" nöömt
seggt, dat de Hämatit den Minschen bistahn helpen kann
bi den Prozess vun't Gesundwarrn . Mi
is de Steen nich sympathisch. He föhlt sik för mi so kolt an. Un ik? Ik harr en oll sülvern Krüüz, dat mit Hämatit besett is. Ik heff dat Krüüz vör ca. 50 Johr vun en Tante schenkt kregen. Man ümbunnen heff ik dat Krüüz meist nie, wohrschienlich wiel ik dissen Steen nich so recht geern heff. Dorüm stünn dat Krüüz vele Johren in mienen Setzerkasten över mien Bett. Man na dat Vertellen vun uns' Elenchen över den "Wespensteen" heff ik dat Krüüz, fein putzt un reinmaakt, bet dat richtig schöön utsehg. Un denn heff ik dat uns Enkeldeern schenkt. An en leddern Band (orrer ok an en sülvern Keed) sall dit Krüüz de Deern tokünftig vör lästig Insekten bewohren. |